ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΓΙΑ ΑΙΡΕΤΟΥΣ: ΑΝΕΞ. ΡΙΖ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΚΥΣΠΕ ΚΑΙ ΑΠΥΣΠΕ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΥΣΠΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

Λένε πως η ψήφος είναι μυστική. Και λέω πως ο άνθρωπος πρέπει να έχει το θάρρος να λέει ανοιχτά τι ψηφίζει.

Κι ακόμη θεωρείται αυτονόητο πως όταν συμμετέχεις σε ένα ψηφοδέλτιο θα ψηφίσεις το δικό σου ψηφοδέλτιο και ίσως και τον εαυτό σου. Το τελευταίο είναι ούτως ή άλλως γελοίο μα και το πρώτο για πολλούς λόγους δεν είναι δικό μου αυτονόητο στις εκλογές των αιρετών μεθαύριο. Κι αυτό γιατί είναι ακλόνητη πεποίθησή μου πως το μέγιστο ζητούμενο της εποχής μας είναι η ενότητα του κινήματος. Και δε χαμπαριάζω ούτε από ξεχωριστές συγκεντρώσεις ούτε και από κατάτμηση των δυνάμεων σε διαφορετικές παρατάξεις. Μη σας ξαφνιάζει το λοιπόν η τελευταία μου επιλογή, η ψήφος που θα ρίξω για το ΠΥΣΠΕ Θεσπρωτίας.

Αρχίζω ιεραρχικά, με το ΚΥΣΠΕ. Σταυροί δύο. Όσοι και οι αιρετοί που θα εκλεγούν.

1. Σάμιος Παναγιώτης
2. Τουλγαρίδης Κωνσταντίνος (Κώστας)

Ο πρώτος γιατί πλήρωσε με την υγεία του τους αγώνες του για τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση:

Τον τραυματισμό του Παναγιώτη Σαμίου και την «επίδειξη δύναμης της αστυνομίας» καταγγέλλει και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Αιγάλεω.

« Εκατοντάδες άνθρωποι χτυπήθηκαν, ψεκάστηκαν, ποδοπατήθηκαν στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τη μανία των ανδρών των ΜΑΤ.Ανάμεσα σε αυτούς που τραυματίστηκαν ήταν και ο συνάδελφός, Παναγιώτης Σάμιος, μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου μας, ο οποίος χτυπήθηκε στο κεφάλι από χειροβομβίδα κρότου-λάμψης. Αποτέλεσμα της έκρηξης είναι ο συνάδελφος να έχει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας. Καταδικάζουμε την επίθεση και τον τραυματισμό του συναδέλφου μας», αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, ζητώντας παράλληλα από το Δ.Σ της ΔΟΕ να καταδικάσει και να καταγγείλει την επίθεση και τον τραυματισμό του κ. Σαμίου, αλλά και να παρθούν όλα τα μέτρα περιφρούρησης των απεργών (νομική βοήθεια, καταγγελία και μηνύσεις στο Υπουργείο «Προστασίας» κλπ).

Ο 45χρονος δάσκαλος, Παναγιώτης Σάμιος, εξηγεί ότι βρισκόταν μαζί με συναδέλφους του μπροστά από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία»,ενώ η συγκέντρωση πλησίαζε προς το τέλος. Μπροστά από τη Βουλή οι διμοιρίες άρχισαν την επίθεση.

«Ξαφνικά ο κόσμος άρχισε να τρέχει πανικόβλητος, ενώ εκρήξεις ακουγόντουσαν από το βάθος. Δεν μπορούσα να τρέξω, ήθελα να βοηθήσω τον συνάδελφό μου, ο οποίος είχε έρθει μαζί με την κόρη του».«Έξω από το ξενοδοχείο ήταν μία διμοιρία, η οποία χτυπούσε μία ομάδα διαδηλωτών. Γύρισα το κεφάλι μου προς τις διμοιρίες, οι οποίες απωθούσαν τον κόσμο χτυπώντας και ρίχνοντας ότι είχαν. Ξαφνικά μία κρότου λάμψης έσκασε εκατοστά από το αυτί μου και έπεσα κάτω. Τα δακρυγόνα συνέχιζαν να πέφτουν, σερνόμουν, ενώ οι διμοιρίες έδερναν τον κόσμο. Ύστερα από λίγη ώρα κατάφερα να σηκωθώ και κατευθύνθηκα με έντονους πόνους προς το αυτοκίνητό μου».

Οι ιατρικές εξετάσεις έδειξαν ότι από το ωστικό κύμα είχε καταστραφεί τελείως το δεξί του αυτί, ενώ το αριστερό έχει υποστεί σοβαρό τραυματισμό. «Από το δεξί δεν ακούω τίποτα, ενώ στο αριστερό έχω μεγάλο ποσοστό βαρηκοΐας. Δεν αντέχω τους οξείς ήχους», σημειώνει ο Παναγιώτης. «Στο Ιπποκράτειο μου είπαν ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο, δεν μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση».

Εν τω μεταξύ προσπαθεί να μαζέψει όλα τα απαραίτητα αποδεικτικά για τον σοβαρό και μόνιμο τραυματισμό του. Θέλει να κινηθεί νομικά εναντίον της Αστυνομίας, ωστόσο δεν μπορεί να σηκώσει το οικονομικό βάρος που απαιτείται.«Πρέπει να τους σταματήσουμε. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Έβλεπα κόσμο να τον μαζεύουν από το σορό και να τον ξυλοκοπούν. Ένα παιδί που ήταν πεσμένο του φώναζαν, βρίζοντας τον, να σηκωθεί και μόλις έκανε δύο βήματα, τον χτυπούσαν και τον ξαναέριχναν κάτω, και πάλι από την αρχή», δηλώνει αγανακτισμένος. "Η έκρηξη της χειροβομβίδας μου πήρε μόνο την ακοή. Δεν μπορούν να μου πάρουν με τίποτε την ψυχή και το μυαλό μου. Πιστός στις ιδέες μου και σ’ αυτά που διδάσκω στα παιδιά μου, θα συνεχίσω να είμαι στις πρώτες γραμμές του αγώνα που δίνει εδώ και χρόνια ο λαός μας για Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία, δε φοβόμαστε τις προβοκάτσιες, τη βία και την καταστολή. Μετά τις 5 και τις 6 Μάη ο φόβος έχει αλλάξει στρατόπεδο. Αυτοί έχουν κάθε λόγο να τρέμουν την οργή μας".

http://el.scribd.com/doc/33884964/856-teuxos-02

Ο Παναγιώτης Σάμιος στο κόκκινο πλαίσιο. Όπως τον θυμάμαι και όπως αγωνίστηκε στη μεγάλη απεργία του κλάδου, το 2006. Και τότε στο μάτι του κυκλώνα να δέχεται καταπρόσωπο τη βία της εξουσίας και να μην το βάζει στα πόδια. Ναι, έναν τέτοιο άνθρωπο θέλω για αιρετό μου εκπρόσωπο στο ΚΥΣΠΕ. Το αξίζει περισσότερο από τον καθένα. Μάλιστα δεν παραβλέπω και τη θεωρητική του κατάρτιση και τη γραφίδα του. Χαρακτηριστικά παραπέμπω εδώ: http://www.alfavita.gr/history/h12_3_10_921.php, στη μεταπτυχιακή του εργασία στο Πάντειο με τίτλο:

«Η Μαύρη Αγορά και οι ακίνητες περιουσίες που άλλαξαν χέρια την περίοδο της Κατοχής (1941-1944)»

Από την εισαγωγή της εργασίας του και το ακόλουθο:

«Ζηλωτόν μεν ο πλούτος τίμιον μέντοι και θαυμαστόν η δικαιοσύνη»

(Ο πλούτος είναι βέβαια ζηλευτός, η δικαιοσύνη όμως είναι πολύτιμο και θαυμαστό πράγμα)


Και παρακάτω παραθέτει τα ακόλουθα λόγια του Χίτλερ:

«…Σε κάθε τόπο θα βρεθούνε κάμποσα φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα, που θα εξυπηρετήσουν πρόθυμα τους σκοπούς μου, γιατί αυτό θα είναι ο μόνος τρόπος για να αναδειχτούν και να πλουτίσουν στη χώρα τους…»

Δείξτε μου εσείς έναν άλλο περισσότερο άξιο συνάδελφο από τον Παναγιώτη το Σάμιο κι εγώ ευχαρίστως να τον ψηφίσω. Μα δε νομίζω να υπάρχει. Αν βέβαια θέλουμε εκεί πάνω να έχουμε αιρετό που θα εκπροσωπεί με το κεφάλι ψηλά τον κλάδο και όχι τσανακογλείφτη της εξουσίας.

Η δεύτερη επιλογή μου για το ΚΥΣΠΕ, ο Κώστας ο Τουλγαρίδης, αποτελεί επίσης υπόδειγμα αγωνιστή. Γυμναστής ως προς την ειδικότητα έχει λάβει μέρος σε όλα τα "γυμνάσια" του κλάδου από την πρώτη στιγμή που μπήκε στην εκπαίδευση. Τα πιο πολλά όμως τα τράβηξε πέρυσι, ως πρόσωπο, όταν λόγω συνδικαλιστικής ιδιότητας και δράσης βρέθηκε στο στόχαστρο και υπέστη άγριες διώξεις. Ως και η ΑΔΕΔΥ εξέδωσε ανακοίνωση για τις άδικες διώξεις σε βάρος του Τουλγαρίδη! https://xarinpaideias.forumgreek.com/t1174-topic


Η φωτογραφία είναι από την παράσταση διαμαρτυρίας που οργανώθηκε από τη ΔΟΕ και τους Συλλόγους. Στο πλαίσιο ο ίδιος ο Κώστας που απαντά περήφανα σε όσα η διοίκηση βρήκε πρόσχημα να τον κατηγορήσει. Κι επειδή δεν τους πέρασε τότε, αφού ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες ενάντια στους διώκτες του, στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές πήρε τη σκυτάλη η φιλοκυβερνητική παράταξη της ΠΑΣΚ για να ολοκληρώσει τις διώξεις. Κατά τα άλλα οι Πασκίτες γυρνούσαν τα σχολεία αυτές τις μέρες και τους άκουσα ακόμη και στο σχολείο μου να ξαναλένε το ύπατο ψέμα, πως άλλο ΠΑΣΚ και άλλο ΠΑΣΟΚ!!!

Για τον Τουλγαρίδη θα προσθέσω ότι υπήρξε μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ στη μεγάλη απεργία του 2006. Και ουσιαστικά αυτός σήκωσε το μεγάλο βάρος εκείνου του αγώνα. Άσχετα αν έβγαινε στις κάμερες ο Μπράτης παριστάνοντας το μεγάλο ηγέτη.

Και η αλήθεια είναι πως τόσο πολύ θύμωσα με όσους κυνήγησαν τον Κώστα και με όσους ευθύνονται για τον τραυματισμό του Παναγιώτη που για το χατίρι αυτών των δύο προσώπων θέλησα να μπω στο ψηφοδέλτιο της Ανεξάρτητης Ριζοσπαστικής Παρέμβασης. Άρα και λογικό και επόμενο σ' αυτά τα δύο πρόσωπα να βάλω σταυρό.

Για το ΑΠΥΣΠΕ Ηπείρου ο σταυρός μου θα πάει σε μία γυναίκα. Κι όχι για την ... ποσόστωση μα γιατί στα δύο χρόνια που βρίσκομαι στη Θεσπρωτία τη συνάντησα πάντα μπροστάρισσα τους αγώνες, και τους συνδικαλιστικούς και όλους τους άλλους. Είναι η Ιουλία Κούρτη. Δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο της Νέας Σελεύκειας. Μια Λευκαδίτισσα που κουβαλάει το απέραντο γαλάζιο του νησιού της στη ματιά της, μεγαλωμένη στην Αθήνα και που της έκλεψε την καρδιά ... η Θεσπρωτία!


Η Ιουλία που μαζί περπατήσαμε αυτά τα δύο χρόνια στους δρόμους της Ηγουμενίτσας πότε με τη Δράση Εκπαιδευτικών, πότε με την Πρωτοβουλία Εργαζομένων και πότε με το πανό του Συλλόγου μας. Η Ιουλία που έχει τρία παιδιά και όμως πάντα βρίσκει χρόνο να τρέχει για τα συνδικαλιστικά μας ζητήματα. Που με την ίδια προθυμία κουβαλάει το πανό στους αγώνες και με την ίδια τραπεζώνει τον κόσμο όλο στο φιλόξενο σπιτικό της. Και επιπλέον έχει και ιδιαίτερες σπουδές για να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του αιρετού. Διότι δε φτάνει κάποιος να είναι αγωνιστής, πρέπει και να κατέχει τη νομοθεσία για να μπορέσει να προστατέψει με επιτυχία τα συμφέροντα των συναδέλφων. Ιδιαίτερα στα υψηλότερα υπηρεσιακά συμβούλια. Και να μην την πατάει από άγνοια και αφήνει να περνάνε αποφάσεις σε βάρος του κλάδου και μάλιστα αντίθετες με το νόμο. Με τη δικαιολογία εκ των υστέρων εύκολη πως δεν ήξερε!!!

Κι ερχόμαστε στο ΠΥΣΠΕ Θεσπρωτίας. Που όπως και ολόκληρη η Θεσπρωτία έχει το ίδιο δικομματικό πρόβλημα. Μια θέση για την ΠΑΣΚ, μια θέση για τη ΔΑΚΕ. Και σε μια εποχή που και των δύο τα κόμματα είναι κυβέρνηση, συγκυβέρνηση. Ναι, θα ήθελα και για το ΠΥΣΠΕ να ψηφίσω την Ιουλία. Αυτό εξάλλου θα ήταν και το αυτονόητο αφού κατεβαίνουμε οι δυο μας στο ίδιο ψηφοδέλτιο, τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, για το όργανο αυτό. Πλην όμως υπάρχει και η λογική. Υπάρχει η αναγκαιότητα να σπάσει το κατεστημένο των δύο παρατάξεων που βούλιαξαν με την τακτική τους τον κλάδο και με την πολιτική των κομμάτων τους τη χώρα ολόκληρη. Θέλουμε επιτέλους ένα πραγματικό μάτι του κλάδου στο ΠΥΣΠΕ. Που δε θα αφήνει να περνάνε αποφάσεις σε βάρος μας. Ή τουλάχιστον θα τις καταγγέλλει. Εξάλλου μέσω των διορισμένων μελών η ΠΑΣΚ τουλάχιστον εκπροσωπείται ήδη στο συμβούλιο. Και αύριο, με τη Νέα Δημοκρατία πρώτο κόμμα, το ίδιο θα συμβεί και με τη ΔΑΚΕ. Δεν τους φτάνουν και δεν τους επαρκούν οι θέσεις των διορισμένων; Θέλουν και των αιρετών;

Για το ΠΥΣΠΕ λοιπόν θα ψηφίσω τον Πρόεδρο του Συλλόγου μας, το Δημήτρη Χριστοφίδη. Κι ας μην είμαστε αυτή τη φορά στο ίδιο ψηφοδέλτιο. Έχει όμως πιθανότητες να εκλεγεί και δε θα τις υπονομεύσω ρίχνοντας αλλού την ψήφο μου. Και γιατί το αξίζει.


Επικεφαλής εδώ ο Δημήτρης με το πανό του Συλλόγου σε πορεία μας στα Γιάννενα. Τον περασμένο χειμώνα. Και θέλω να πιστεύω πως στο μέλλον θα περισσέψουν οι στιγμές που ενωτικά θα φροντίζει για τις αγωνιστικές μας κινητοποιήσεις - το μόνο σημείο που διαφωνώ μαζί του και που αποτέλεσε λόγο της αποχώρησής μου από το ΠΑΜΕ. Κατά τα άλλα ο Δημήτρης ο Χριστοφίδης κατέχει όλα τα προσόντα για να γίνει αιρετός, και λόγο έχει και πυγμή και εμπειρία και γνώση.

Και μακάρι στο μέλλον σε κοινό ψηφοδέλτιο να κατεβαίνουν και ο Δημήτρης και η Ιουλία. Που τους βλέπουμε εδώ και τους δύο σε πρόσφατη παράσταση διαμαρτυρίας του Συλλόγου μας:


Για να μπορούν οι συνάδελφοι που εκτιμούν και τους δύο να τους ψηφίζουν χωρίς να χρειάζεται να διαλέξουν ή τον ένα ή τον άλλο. Όταν μάλιστα η κατάσταση είναι σήμερα τέτοια που οι όποιες λεπτές ιδεολογικές διαφορές των παρατάξεων που ανήκουν να είναι άνευ ουσίας. Ας κάνουμε όλοι μας την αναγκαία υπέρβαση, ας βρούμε το δρόμο που οδηγεί στην ενότητα του κινήματος και στο χτίσιμο ενός παλλαϊκού μετώπου. Για να γελάσει λίγο το χειλάκι των εργαζομένων και του λαού μας. Και αργότερα έχουμε καιρό να επιλύσουμε δημοκρατικά και τα ιδεολογικά μας. Προς το παρόν προέχει ο αγώνας! Κι αγωνιστική, όχι στενά παραταξιακή, ας είναι και η ψήφος μας μεθαύριο τη Δευτέρα. Στις εκλογές ανάδειξης αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια. Να εκλεγούν τίμιοι και συνεπείς αγωνιστές και να μαυριστούν εκείνα τα ψηφοδέλτια που επιμένουν να κρατάνε ταμπέλες φιλοκυβερνητικές. Ανεξάρτητα αν συμμετέχουν και συνάδελφοι που εκτιμούμε και αγαπάμε. Διότι υπερτερεί η πολιτική σημασία και όχι τα πρόσωπα. Ψήφος λοιπόν αγωνιστική, ψήφος διαμαρτυρίας, ψήφος ενότητας!

Ο Παναγιώτης Σάμιος στις διαδηλώσεις του 2006. Με την ντουντούκα στο χέρι. Ως συνήθως...

Πλήρωσε με την υγεία του την επιμονή του να αγωνίζεται και μάλιστα στην πρώτη γραμμή...

Και για τον Κώστα Τουλγαρίδη. Η δήλωσή του όταν πέρυσι τέτοιες μέρες τον είχαν βάλει σημάδι. Γιατί στάθηκε στο ύψος του ως συνδικαλιστής:

http://www.paremvasis.gr/?p=424

Δήλωση του Κώστα Τουλγαρίδη: Δεν απολογούμαι – να απολογηθούν αυτοί

Κορωπί 10/11/2011

Σε απάντηση του Ε.Π.Φ.12/95-25.10.2011 «κλήση σε απολογία» δηλώνω ότι δεν θεωρώ ότι είμαι σε θέση απολογούμενου και δεν αποδέχομαι τις αποδιδόμενες στο πρόσωπό μου κατηγορίες, γιατί επιχειρείται με κατασκευασμένα στοιχεία και παραποιημένα γεγονότα, όπως αναφέρονται στην αναφορά του δ/ντή του 1ου ΔΣ Πόρτο- Ράφτη, να δικαιολογηθεί η απόδοση σε μένα παραπτωμάτων. Επιχειρείται να συγκαλυφτεί η προσπάθεια από τη διοίκηση, μη νόμιμης μετακίνησης συναδέλφου και η απαξίωση από το δ/ντή του σχολείου του συλλόγου διδασκόντων και του συνδικαλιστικού μας οργάνου.

Αντίθετα τα πραγματικά γεγονότα έχουν ως εξής:

Την Πέμπτη, 6/10, εισήλθα στο γραφείο του διευθυντή και, με την ιδιότητα του μέλους του Δ.Σ του διδασκαλικού συλλόγου και του μέλος του συλλόγου των διδασκόντων του σχολείου, ζήτησα την έγγραφη υπηρεσιακή απόφαση μετακίνησης της συναδέλφου και ρώτησα ποιος έδωσε την προφορική εντολή μετακίνησης της. Αντί ο δ/ντής να απαντήσει, ως όφειλε, απαίτησε να περάσω έξω από το γραφείο του.

Του ζήτησα να ενημερώσει το σύλλογο διδασκόντων στο γραφείο των εκπαιδευτικών.

Όταν ήρθε στο γραφείο των εκπαιδευτικών όπου βρισκόμουν εγώ με τους συναδέλφους, μας κοίταξε και χωρίς να πει κουβέντα γύρισε και έφυγε προς το γραφείο του, αγνοώντας μας και πάλι.

Τόσο στο γραφείο του όσο και στο διάδρομο που του ζήτησα να επιστρέψει και να μας μιλήσει δεν «φώναξα ή κραύγασα» ούτε χρησιμοποίησα προσβλητικές εκφράσεις, όπως ψευδώς ισχυρίζεται, γεγονός που επιβεβαιώνουν οι παρόντες συνάδελφοι. (πρακτικό της συνεδρίασης στις 10/10 του συλλόγου διδασκόντων –πράξη 6η 27/10/2011- και Ψήφισμα των διδασκόντων του 1ου ΔΣ Πόρτο – Ράφτη στις 9-11-2011 – τα επισυνάπτω)

Η αλλοίωση των γεγονότων και οι κατασκευασμένες κατηγορίες αποτελούν την εξέλιξη και λογική συνέχεια του γεγονότος ότι ο δ/ντής από την πρώτη στιγμή που ήρθε στο σχολείο έχει επανειλημμένα δηλώσει παρουσία μου και παρουσία συναδέλφων ότι «μου είπανε να τον (εννοώντας εμένα) προσέχω»!!!

Οφείλει να κατονομάσει ποιοι είναι αυτοί που του το είπαν αυτό.

Είναι φανερό ότι αυτοί που του είπαν «να με προσέχει» είναι αυτοί που κρύβονται πίσω από τον δ/ντή του σχολείο και μεθόδευσαν τη δίωξη μου.

Με αυτά τα δεδομένα θεωρώ ότι η κλήση μου σε απολογία από την διοίκηση, στερείται κάθε δικαιολογητικής βάσης και στοχεύει στην ποινικοποίηση των απόψεών και της συνδικαλιστικής μου δράσης καθώς και την τρομοκράτηση των εκπαιδευτικών με στόχο να αποτρέψουν την αντίστασή τους ενάντια στη διοικητική αυθαιρεσία, στην αντιεκπαιδευτική πολιτική και την βάρβαρη επίθεση που βιώνουμε στη ζωή μας από την πολιτική της κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Όσο μεγαλώνει η επίθεση στους εργαζόμενους και την κοινωνία τόσο εντείνεται ο αυταρχισμός.

Η επιχείρηση δίωξής μου έρχεται σε μια περίοδο που επιδιώκεται η επιβολή ενός απόλυτα ιεραρχικού μοντέλου διοίκησης, με κατάργηση κάθε δημοκρατικής συλλογικής λειτουργίας στο σχολείο και την κοινωνία. Επιπλέον, αυτή την περίοδο εκδηλώνονται και άλλες διώξεις που στοχεύουν στην απόλυτη υποταγή των εκπαιδευτικών και τη φίμωση κάθε φωνής που δε «συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις».

Προλειαίνεται το έδαφος για την εφαρμογή του νέου πλαισίου που έχει δει το φως της δημοσιότητας και θέλει να επιβάλει την αξιολόγηση της συμπεριφοράς του υπαλλήλου και να τη συνδέσει με το βαθμό και το μισθό.

Δηλώνω ότι :

«Αναξιοπρεπής συμπεριφορά υπαλλήλου» είναι η υποταγή στην αυθαιρεσία και την ιεραρχία όταν αυτή αντιστρατεύεται τα συλλογικά δικαιώματα. Αξιοπρέπεια για μένα και τους συναδέλφους μου είναι η αλληλεγγύη και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Είναι η πάλη για τη δημοκρατία και τη συλλογική λειτουργία στο σχολείο και την κοινωνία. Είναι η πάλη για την υπεράσπιση του καθολικού δικαιώματος στη μόρφωση για όλα τα παιδιά σε μια δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Είναι ο αγώνας για μια καλύτερη ζωή για τον κόσμο της εργασίας. Δηλώνω ότι δεν πρόκειται να παραιτηθώ από αυτή.

Η «κριτική στις πράξεις της προϊστάμενης αρχής», ο έλεγχος της διοίκησης είναι υποχρέωση και καθήκον του συνδικαλιστικού κινήματος και της συλλογικής δράσης. Είναι ο δρόμος για τη δημοκρατία και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων. Αν αυτή σταματήσει τότε θα οδηγηθούμε ακόμα πιο γρήγορα στον σύγχρονο Μεσαίωνα που κάποιοι επιδιώκουν να φέρουν. Με τη δράση μου αυτό υπηρέτησα και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.

Η «απείθεια» σε εντολές που παραβιάζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, αντίθετες ακόμα και με το νομικό πλαίσιο, είναι υποχρέωση όλων μας.

Σήμερα:

Πρέπει να απολογηθεί ο δ/ντής του 1ου ΔΣ Πόρτο-Ράφτη γιατί απαξιώνει το συνδικαλιστικό μας όργανο και πολύ περισσότερο αγνοεί το σύλλογο διδασκόντων και σε πολλές περιπτώσεις έχει επιβάλει την κατάργηση του ρόλου του υπονομεύοντας τη θεσμικά κατοχυρωμένη, δημοκρατική συλλογική λειτουργία στο σχολείο.

Επειδή προσβάλλει και απειλεί συναδέλφους και παραβιάζει ακόμα και τα κατοχυρωμένα θεσμικά, εργασιακά δικαιώματα.

Επειδή είναι ο βασικός υπεύθυνος και με τις ενέργειές του έχει δυναμιτίσει την ομαλή λειτουργία του σχολείου, έχει δυναμιτίσει το ήρεμο παιδαγωγικό κλίμα που έχει ανάγκη ο κάθε συνάδελφος για να ασκήσει το έργο του ως εκπαιδευτικός. (Τα παραπάνω αποδεικνύονται από το πρακτικό της συνεδρίασης στις 10/10 του συλλόγου διδασκόντων –πράξη 6η 27/10/2011- και από το ψήφισμα των διδασκόντων του 1ου ΔΣ Πόρτο – Ράφτη στις 9-11-2011, τα οποία επισυνάπτω).

Επειδή παραβιάζει το αναλυτικό πρόγραμμα και τη διάρθρωση των ωρών στις τάξεις. (όπως φαίνεται από το απ. πρωτ.564/31-10-2011 έγγραφο των διδασκόντων του 1ου ΔΣ Πόρτο-Ράφτη).

Επειδή έκανε κατάχρηση της θέσης του προκειμένου, με ψευδή στοιχεία, να με εκθέσει στην υπηρεσία με στόχο να τιμωρηθώ.

Πρέπει να απολογηθεί η διοίκηση για τις αυθαίρετες, κατά παράβαση του νομικού πλαισίου διαδικασίες παραβιάσεις των εργασιακών δικαιωμάτων και των υπηρεσιακών μετακινήσεων καθώς και κάθε πράξη που αντιστρατεύεται το δημόσιο σχολείο και το δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση (πχ αριθμός μαθητών στην τάξη και μετακίνηση μαθητών από σχολείο σε σχολείο), όπως αυτά έχουν καταγγελθεί από το σύλλογό «Κ. Σωτηρίου» και το ευρύτερο εκπαιδευτικό κίνημα.

Πρέπει να απολογηθούν αυτοί που με την εφαρμογή των Μνημονίων στην εκπαίδευση και το σχολείο της αγοράς διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση και χτυπάνε τα μορφωτικά δικαιώματα και την αξιοπρεπή ζωή.

Αυτοί που γκρεμίζουν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα και σπέρνουν την φτώχεια την εξαθλίωση και την ανέχεια οδηγώντας τη ζωή μας πολλές δεκαετίες πίσω και ληστεύοντας το μέλλον των παιδιών μας.

Καταθέτω το ψήφισμα συμπαράστασης από τους 20 συναδέλφους του 1ου ΔΣ Πόρτο-Ράφτη. Καταθέτω τις αποφάσεις με τις υπογραφές εκατοντάδων συναδέλφων από τα σχολεία του συλλόγου «Κ. Σωτηρίου». Καταθέτω τα δεκάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης από συλλόγους και ΕΛΜΕ, τη συνέλευση στο μπλόκο της Κερατέας την Ένωση γονέων του Δήμου Μαρκοπούλου και σωματεία εργαζομένων από όλη την Ελλάδα. Καταθέτω τα ψηφίσματα της ΔΟΕ, της ΟΛΜΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Αυτό το μεγάλο κύμα αλληλεγγύης δείχνει τα αντανακλαστικά του κινήματος απέναντι στην καταστολή και τις διώξεις και δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση ότι οποιοσδήποτε και να βρεθεί στη θέση μου ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ. Ας το καταλάβουν καλά όσοι κρύβονται πίσω από τις διώξεις αγωνιστών που πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό, ότι δε μας φοβίζουν. Αντίθετα μας εξοργίζουν, δυναμώνουν την πεποίθηση μας για το δίκαιο των ιδεών και του αγώνα και δυναμώνουν την διάθεσή μας για τον αγώνα μέχρι την ανατροπή αυτού του σάπιου καταστροφικού συστήματος που υπηρετούν. Θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους.

Σε κάθε περίπτωση θα παραμείνω συνεπής στις αρχές και τη συνείδησή μου που καθόρισαν τη συμπεριφορά και τις πράξεις μου υπηρετώντας πρώτα από όλα τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και τον αγώνα για την χειραφέτηση και την απελευθέρωσή του.

Ο εκπαιδευτικός

Τουλγαρίδης Κώστας

Περισσότερα για τις τότε διώξεις σε βάρος του Κώστα εδώ https://xarinpaideias.forumgreek.com/t496-topic

Θα μπορούσα βεβαίως να προβάλω πολλούς ακόμη υποψηφίους από το μεγάλο κατάλογο των υποψηφίων της Ανεξάρτητης Ριζοσπαστικής Παρέμβασης. Και ίσως να βάλω σταυρό σε συναδέλφους που έχουμε και ιδιαίτερη φιλική σχέση. Μα έτσι ψηφίζουν τα πιτσιρίκια του δημοτικού για το προεδρείο της τάξης τους. Όχι εμείς οι δάσκαλοι. Ας με συμπαθούν λοιπόν οι φίλοι και οι άλλοι σύντροφοι... Μα αυτή τη φορά θεωρώ πως ο σταυρός πρέπει να πάει στον Παναγιώτη Σάμιο και στον Κώστα Τουλγαρίδη. Ή και στον Κώστα Τουλγαρίδη και στον Παναγιώτη Σάμιο, γιατί δε θεωρώ πως έχει κάτι να ζηλέψει ο ένας από τον άλλο... Και οι δύο πλήρωσαν ακριβά την ιδιότητα του συνδικαλιστή και την επιλογή τους να μπαίνουν μπροστά για να προστατεύουν άλλους. Πιστεύω πως τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε για αιρετούς. Κι όχι τα κάθε λογής λαμόγια που διαπλέκονται με τους κυβερνητικούς κύκλους...

Έχοντας πάντως κατά νου πολλούς ακόμη άξιους συνδικαλιστές στο χώρο των Παρεμβάσεων νιώθω ιδιαίτερη τιμή που συμμετέχω στο ίδιο ψηφοδέλτιο μαζί τους. Κι εύχομαι μέσα από την καρδιά μου επιτέλους οι Παρεμβάσεις να αποκτήσουν έδρα και στο ΚΥΣΠΕ. Το δικαιούνται και το αξίζουν. Και είναι βέβαιο πως όποιος και αν εκλεγεί θα υπηρετήσει το θεσμό με τρόπο υποδειγματικό. Όπως το έπραξαν ήδη όσοι είχαν εκλεγεί σε ΠΥΣΠΕ και ΑΠΥΣΠΕ. Γιατί τους θεσμούς είναι οι άνθρωποι που τους τιμούν ή που τους τσαλαπατούν και τους ρεζιλεύουν. Αυτοί που με τους αγώνες τους και τη στάση τους ακόμη και αν είναι στενός κορσές ένας θεσμός και δεν αφήνει πολλά περιθώρια δράσης, του δίνουν ξέχωρο νόημα και βοηθούν να εκδημοκρατιστεί. Καταδεικνύοντας τα όποια παραθυράκια άφησε ο νομοθέτης. Ή και προχωρώντας με την άδεια του μπροστάρη του κινήματος και πέρα από αυτά και ανοίγοντας νέους δρόμους.

Οι αιρετοί είναι κατάκτηση του κλάδου μας και αποτέλεσμα σκληρών αγώνων για αυτοδιοίκηση. Ας μην απεμπολήσουμε μόνοι μας το δικαίωμα, γυρνώντας όπως συμβουλεύουν οι ανιστόρητοι τις πλάτες στις εκλογές για την ανάδειξη αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια. Κι ας επιλέξουμε με το χέρι στην καρδιά τον πιο άξιο από εκείνους που η συμμετοχή τους σε κάποιο ψηφοδέλτιο ήδη αποτελεί φωνή αντίστασης και διαμαρτυρίας στον εργασιακό μεσαίωνα του σήμερα και το απόλυτο σκοτάδι που χάσκει παρακάτω. Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Και όποιοι εκλεγούν αιρετοί θα χρειαστεί σύντομα να δώσουν μάχες σκληρές και μέχρις εσχάτων.

Εκτός και δεν έχουμε ακούσει πως παραφυλάει η αξιολόγηση, η άρση της μονιμότητας, οι απολύσεις...

Ποιος λοιπόν θα στείλεις τούτες τις ώρες στα υπηρεσιακά συμβούλια; Κάποιον που δεν έχει καν την τόλμη να αποστασιοποιηθεί ο ίδιος από παρατάξεις φιλοκυβερνητικές; Ή εκείνους που δε λογαριάζουν τον ίδιο τον εαυτό τους για να προασπίσουν το συνάνθρωπο και το συνάδελφο;

Ο Κώστας Τουλγαρίδης. Με τη γνωστή στολή του, τη φόρμα του γυμναστή. Γιατί ο Κώστας επιμένει να είναι σε σχολείο και να διδάσκει. Σε αντίθεση με το μεγάλο συρφετό των αιρετών και των συνδικαλισταράδων που από χρόνια έχουν μετακομίσει σε γραφεία και άλλες θέσεις εκτός αιθούσης και χώρου μαθήματος. Ας πάνε λοιπόν στους δικούς τους συναδέλφους να τους ψηφίσουν. Τους καρεκλόβιους και τα λαμόγια. Εμάς τους μάχιμους εκπαιδευτκούς μόνο μάχιμοι και αληθινοί εκπαιδευτικοί μπορούν να μας νιώσουν και επομένως και να μας εκπροσωπήσουν!

Περισσότερα για τους διωγμούς πέρυσι τέτοια εποχή σε βάρος του Τουλγαρίδη εδώ:

http://www.alfavita.gr/old/49256

Με δεκάδες ψηφίσματα συμπαράστασης υπέρ του. Ήταν αυτή η πρωτοφανής αντίδραση του κλάδου που ανάγκασε τους διώκτες του να κάνουν πίσω. Διδάσκοντας πως στην ενότητα η δύναμη! Και λαός ενωμένος ποτέ νικημένος!!!

Ας στείλουμε λοιπόν και φέτος πεσκέσι στη διοίκηση τον Κώστα Τουλγαρίδη. Με την ψήφο μας. Να τον βρουν και πάλι μπροστά τους και να καταλάβουν πως δεν μπορούν να τα βάλουν μαζί μας. Είμαστε οι πολλοί και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας!!!

Η Ιουλία Κούρτη. Που ονειρεύεται και παλεύει για δωρεάν σχολειά για όλα τα παιδιά. Και δουλειά και δικαιώματα για τους εκπαιδευτικούς. Γι' αυτό και διαρκώς τρέχει. Να προλάβει το σχολείο, να προλάβει την οικογένεια, να προλάβει και τον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο!

Ο Δημήτρης Χριστοφίδης. Δυναμικός και με λόγο που εντυπωσιάζει. Ως πρόεδρος του Συλλόγου μας έδωσε νέα πνοή στα συνδικαλιστικά δρώμενα και σίγουρα πετυχημένος θα είναι και αν εκλεγεί αιρετός.


Ο Δημήτρης Χριστοφίδης μιλά σε σύσκεψη στο ΠΑΝΘΕΟ που οργάνωσε ο Σύλλογός μας από κοινού με την ΟΛΜΕ και παλεύοντας ενάντια στη διάλυση της δημόσιας παιδείας.