ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΨΙΜΟ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΙΟΥ ΛΩΡΟΥ ΜΕ ΤΗ ΓΣΕΕ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗ

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Κόψτε τον ομφάλιο λώρο με τη ΓΣΕΕ

Αντικομμουνιστικό παραλήρημα Παναγόπουλου στη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της Συνομοσπονδίας

Κάνει λόγο για υπερφίαλες απαιτήσεις των εργαζομένων και λιβανίζει τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς

Την ώρα που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ λιβανίζει την κυβέρνηση και τα αντιλαϊκά της σχέδια, το σύνθημα των εργαζομένων είναι ξεκάθαρο:

«Κανένας διάλογος - καμιά θυσία για την πλουτοκρατία»

Εντρομη μπροστά στη δυναμική του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, μπροστά στους αγώνες της εργατιάς ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αφού παραμονή της απεργίας ανέλαβε ανοιχτά το ρόλο του απεργοσπάστη, χτες έψαξε να βρει καταφύγιο και να οχυρωθεί πίσω από τον πιο χυδαίο αντικομμουνισμό. Πρωταγωνιστικό και πάλι ρόλο ανέλαβε ο Γ. Παναγόπουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ο οποίος μετέτρεψε το βήμα του χτεσινού Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ, σε βήμα του πιο πρωτόγονου αντικομμουνισμού και μέσα σε ένα παραλήρημα συκοφαντιών και ύβρεων επιτέθηκε κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Απαντώντας σ' αυτό το παραλήρημα, το οποίο συνοδεύτηκε και με ένα άκρατο λιβάνισμα προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και την αντεργατική της πολιτική, ο Γ. Πέρρος εκ μέρους του ΠΑΜΕ, κάλεσε την εργατική τάξη να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τη ΓΣΕΕ και να συμπαραταχθεί με τις ταξικές δυνάμεις.

Και τι δεν ανέσυρε από τα συρτάρια του μουχλιασμένου αντικομμουνισμού ο Γ. Παναγόπουλος: Με ύφος ιεροεξεταστή, ισχυρίστηκε ότι «είναι βέβηλο να ταυτίζεται το ΚΚΕ με τον κομμουνισμό», ότι «έμμισθοι τραμπούκοι μάς εμποδίζουν να πάμε στο διάλογο και να συζητήσουμε», συκοφάντησε στελέχη του ΠΑΜΕ με ασύστολα ψεύδη, οι δυνάμεις του οποίου - όπως είπε - «έχουν επιλέξει να διασπούν και να υπονομεύουν τη ΓΣΕΕ». Ομως, το αντιΚΚΕ και αντιΠΑΜΕ κρεσέντο του προέδρου, κανέναν δεν μπορεί να πείσει. Δεν μπορεί να κρύψει ούτε τις πομπές της ΓΣΕΕ. Γιατί, βέβηλο και ανοσιούργημα, που δεν ξεπλένεται με τίποτα, είναι μια μέρα πριν την απεργία, να βγάζεις ανακοίνωση και να απειλείς ευθέως τους εργάτες πως αν απεργήσουν θα απολυθούν. Βέβηλο είναι να ταυτίζεσαι με τους εργοδότες, με τον ΣΕΒ, τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Την πραγματική υπονόμευση των συμφερόντων της εργατικής τάξης την κάνει συστηματικά και ασύστολα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που πρωτοστατεί στο διάλογο - απάτη για το Ασφαλιστικό. Βέβηλη είναι η ΓΣΕΕ, που έχει αναδείξει ως υπέρτατο καθήκον και αποστολή της την εξυπηρέτηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Βέβηλοι είναι αυτοί που πρωτοστάτησαν - όπως o Γ. Παναγόπουλος - για να εκδιωχθούν από τη δουλειά τους οι εργαζόμενοι στα stage. Υπονομευτές των συμφερόντων της εργατιάς είναι αυτοί που υπογράφουν συμβάσεις του ενός ευρώ αύξηση στο μεροκάματο και κομπορρημονούν γι' αυτό, όταν χτες στην εισήγηση που παρουσίασαν, παραδέχτηκαν ότι οι κατώτεροι μισθοί στη χώρα μας, αυτοί δηλαδή που διαμορφώνονται με τις υπογραφές της πλειοψηφίας, αντιστοιχούν στο 54% του μέσου όρου των κατώτερων μισθών που ισχύουν στην ΕΕ. Αυτά είναι τα πραγματικά «κατορθώματα» της ΓΣΕΕ.

ΠΑΜΕ: Κόψτε τον ομφάλιο λώρο με τη ΓΣΕΕ

Απάντηση στην αντικομμουνιστική πρόκληση έδωσε ο Γιώργος Πέρρος, ο οποίος μιλώντας εκ μέρους του ΠΑΜΕ ανακοίνωσε την αποχώρηση των αντιπροσώπων του από τη συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου και έδωσε «συγχαρητήρια» στη ΓΣΕΕ, γιατί όπως τους είπε «Από χτες αποχτήσατε έναν ακόμα τίτλο, μαζί με όλους τους άλλους τίτλους που είχατε, τον τίτλο του απεργοσπάστη. Βγάλατε την απεργία παράνομη, πριν τη βγάλουν παράνομη οι δικαστές... Είναι μικρό το μπόι σας για να κρίνετε το ταξικό κίνημα». Στις άναρθρες κραυγές των στελεχών της πλειοψηφίας, τα οποία προσπαθούσαν να τον εμποδίσουν να μιλήσει, ο Γ. Πέρρος τους αντέτεινε: «Κοιταχτείτε στον καθρέφτη σας... στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί» και κατέληξε: «Καλούμε την εργατική τάξη να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τη ΓΣΕΕ και να συμπαραταχθεί με τις ταξικές δυνάμεις».

Οχι υπερφίαλες απαιτήσεις

Το πόσο επικίνδυνη αποδεικνύεται κάθε μέρα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, επιβεβαιώθηκε και από τις θέσεις της σχετικά με τη νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση και την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι. Μέσα σε ένα κλίμα εκφυλισμού όπου στη συνεδρίαση, μετά και την αποχώρηση του ΠΑΜΕ, παρέμεναν μόνο μερικές δεκάδες συνδικαλιστές από τα 230 μέλη του Γενικού Συμβουλίου, έγινε «ανάλυση» του εκλογικού αποτελέσματος και χαρτοπόλεμος για το ποια είναι η πιο καλή πολιτική, της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ; Ως εκ τούτου, στέλεχος της ΠΑΣΚΕ ανέδειξε τη ΓΣΕΕ ως το «θεματοφύλακα» του προεκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ που πρέπει να τηρηθεί, ενώ στην εισήγησή του ο Γ. Παναγόπουλος είδε στον προϋπολογισμό «στοιχεία υπέρβασης από τη συντηρητική διαχείριση των τελευταίων ετών»! Μίλησε για πλαίσιο διεκδικήσεων που θα ενισχύει τα κατώτατα μεροκάματα, προτείνοντας «ειδική σύμβαση» για εφάπαξ ποσό στα κατώτερα όρια και αμέσως μετά έναρξη διαπραγμάτευσης για ποσοστιαία αύξηση, πάνω στο νέο βασικό μισθό που θα έχει προκύψει. Βέβαια, για να μην υπάρχει παρεξήγηση για το πόση μπορεί να είναι η αύξηση που θα ζητήσει, έσπευσε να δηλώσει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι «επιφυλακτικοί» όταν κάποιος παρουσιάζει «υπερφίαλες απαιτήσεις, έστω και αν αυτές περιβάλλονται το μανδύα της ανάγκης και της δικαιοσύνης, ιδιαίτερα τώρα που στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας καταγράφονται τρομακτικές απώλειες θέσεων εργασίας»! Για όποιον δεν κατάλαβε καλά, το μήνυμα είναι σαφές: Μη ζητάτε αυξήσεις, γιατί εδώ υπάρχει κρίση και ανεργία. Ποιος είπε ότι ο ΣΕΒ, στο πρόσωπο της ΓΣΕΕ δεν έχει βρει τον πιο καλό υπηρέτη;

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5419316

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7300618

Σάββατο 16 Φλεβάρη 2013 - 2η έκδοση - σελ. 12

[...] Στην πάλη αυτή οι κομμουνιστές δίνουν τη μάχη στην οργάνωση του αγώνα πάνω στα οξυμένα προβλήματα της εργατιάς, δουλεύοντας μέσα στα συνδικάτα είτε ταξικά, είτε ρεφορμιστικά και ο στόχος να περάσουν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στα χέρια των ταξικών δυνάμεων παραμένει ζητούμενο για τους κομμουνιστές, πράγμα το οποίο δεν αναφέρεται στις θέσεις. Οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ είναι εργατικές ενώσεις που φτιάχτηκαν από εργάτες στην πάλη τους ενάντια στο κεφάλαιο. Το ότι παραμένουν στα χέρια μιάς εργατικής αριστοκρατίας αποτελεί ζήτημα ιδεολογικής και πολιτικής πάλης από τη μεριά των κομμουνιστών. Η παραίτηση από τον παραπάνω στόχο και η υιοθέτηση επικίνδυνων λογικών, δηλ. το ΠΑΜΕ να παίξει το ρόλο μιας άλλης καινούριας ΓΣΕΕ, ισοδυναμεί με τεράστιο και επικίνδυνο λάθος.

Αντιλήψεις και πρακτικές όπως η απόφαση της ηγεσίας του κόμματος, στην απεργία της 17ης Δεκεμβρίου του 2009 που κήρυξε το ΠΑΜΕ, όπου τα κομματικά μέλη κλήθηκαν να απεργήσουν χωρίς να υπάρχει απόφαση του σωματείου τους και ο τίτλος άρθρου του «Ριζοσπάστη» (19/12/2009 ΣΕΛ. 18) «ΠΑΜΕ: Κόψτε τον ομφάλιο λώρο με τη ΓΣΕΕ», γεννάει ερωτηματικά για το τι ρόλο θέλουμε να παίξει το ΠΑΜΕ στο κίνημα. Σημειώνω δε πως στις θέσεις δεν υπάρχει καμία αναφορά για αυτές τις απεργίες και τα συμπεράσματα που έβγαλε το κόμμα από την υλοποίηση της παραπάνω απόφασης.

Προβληματισμός και παραίτηση υπάρχει από δυνάμεις μας σχετικά με τη δουλειά μας σε σωματεία με ισχυρές αντιδραστικές δυνάμεις. Με αποτέλεσμα υποκειμενικές αδυναμίες μας να θεωρητικοποιούνται επικίνδυνα. Ο Λένιν είναι διαφωτιστικός μέσα από τον «Αριστερισμό παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» (Απαντα, τ. 42, σελ. 36-37):

«Πρέπει να είσαι σε θέση να κάνεις κάθε θυσία, να υπερνικάς τα πιο μεγάλα εμπόδια για να διεξάγεις μια συστηματική, επίμονη, σταθερή και υπομονετική προπαγάνδα και ζύμωση μέσα σε εκείνα ακριβώς τα ιδρύματα, τους συλλόγους και τις ενώσεις, ακόμη και στις πιο αντιδραστικές, όπου υπάρχουν προλεταριακές και μισοπρολεταριακές μάζες».

Συχνά παραιτούμαστε από το παραπάνω καθήκον να κάνουμε δουλειά στα αντιδραστικά συνδικάτα ή δουλειά σε αυθόρμητες μαζικές εκδηλώσεις του κινήματος κατηγορώντας τες ως καθυστερημένες και ελεγχόμενες.

Για το ζήτημα της πολιτικοποίησης των συνδικάτων ο Λένιν απαντά με κατηγορηματικό τρόπο:

«Ακόμη και τώρα στη Ρωσία, αν ύστερα από 2,5 χρόνια πρωτοφανέρωτες νίκες ενάντια στην αστική τάξη της Ρωσίας και της Αντάντ βάζαμε σαν όρο εγγραφής στα συνδικάτα την "αναγνώριση της δικτατορίας", θα κάναμε ανοησία(!), θα καταστρέφαμε την επιρροή μας στις μάζες, θα βοηθούσαμε τους μενσεβίκους. Γιατί όλο το καθήκον των κομμουνιστών είναι ακριβώς να ξέρουν να πείθουν τους καθυστερημένους, να ξέρουν να δουλεύουν ανάμεσά τους και όχι να απομονώνονται απ' αυτούς με επινοημένα, παιδιάστικα-"αριστερά" συνθήματα», («Ο Αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού», Απαντα, τ. 42, σελ. 37-38)

και εμείς σε συνθήκες καπιταλισμού και αρνητικών συσχετισμών προβάλλουμε πολλές φορές στα ΠΑΜΕ σωματεία κριτήριο αποδοχής την Λαϊκή Εξουσία, στενεύοντας την επιρροή του ΠΑΜΕ και κάνοντάς το να θυμίζει περισσότερο κόμμα παρά συσπείρωση σωματείων σε ταξική βάση. [...]

Πανελλαδική Γραμματεία ΠΑΜΕ:

ΑΝΤΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ!

26/03/2013

Αντί απάντησης στη δήλωση των εκπροσώπων των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στο Δ.Σ. της ΔΟΕ (19/3/2013) παραθέτουμε αυτούσια την πρόταση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών προς τα Δ.Σ. των Συλλόγων (με βάση την οποία έγινε και η τοποθέτηση της εκπροσώπου του ΠΑΜΕ στο Δ.Σ. της ΔΟΕ), ώστε ο κάθε συνάδελφος να μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Για την Πανελλαδική Συνάντηση Νηπιαγωγών (7/4/2013)

Σε μια περίοδο που τσακίζονται ζωές και δικαιώματα πρέπει να δυναμώσει η ενότητα όλων των εκπαιδευτικών, ανεξάρτητα από κλάδο ή ειδικότητα, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας. Πρέπει να γίνεται πράξη κάθε μέρα το σύνθημα «ένας για όλους και όλοι για έναν». Κανείς δεν μπορεί μόνος του να αντιπαλέψει αυτήν την πολιτική.
Οργανωτής της πάλης και του αγώνα πρέπει να γίνουν τα σωματεία μας, με τη μαζική συμμετοχή όλων των μελών τους στην λήψη και την υλοποίηση των αποφάσεων.

Τα ιδιαίτερα προβλήματα του κάθε κλάδου πρέπει να γίνονται αντικείμενο συζήτησης στους τόπους δουλειάς, στα Δ.Σ. και τις Γενικές Συνελεύσεις των Πρωτοβάθμιων σωματείων, στην Ομοσπονδία. Εκεί και μόνο εκεί πρέπει, να λαμβάνονται οι όποιες αποφάσεις για την παραπέρα αγωνιστική δράση και κλιμάκωση. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να αναδειχθεί το ιδιαίτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα κάποιος κλάδος και ταυτόχρονα να σφυρηλατείται η ενότητα όλων των εκπαιδευτικών, η συμμαχία τους με τους εργαζόμενους του Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που πλήττονται από αυτή την πολιτική. Μόνο με δυνατή λαϊκή συμμαχία και κίνημα μπορεί ο αγώνας σήμερα να γίνει αποτελεσματικός. Άλλωστε, το ίδιο πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπίζουν σήμερα και άλλες ειδικότητες ή μπορεί να το αντιμετωπίσουν άμεσα στο μέλλον.

Με βάση τα παραπάνω, το Δ.Σ. του Συλλόγου μας αποφασίζει να στείλει εκπρόσωπό του στην πανελλαδική συνάντηση των νηπιαγωγών, ώστε στη συνέχεια να μεταφέρει στο Δ.Σ. τον προβληματισμό που αναπτύχθηκε στη συνάντηση αυτή και να ενημερώσει τους συναδέλφους. Το Δ.Σ. θα πραγματοποιήσει στη συνέχεια ξεχωριστή συνεδρίαση με θέμα την Προσχολική Αγωγή και τα προβλήματα των συναδέλφων νηπιαγωγών, θα καθορίσει τη δράση του.

Ξεκαθαρίζουμε ότι σαν Δ.Σ. δεν δεχόμαστε κανένα συνδικαλιστικό υποκατάστατο, κανένα συντονιστικό που θα υποκαθιστά, θα καπελώνει τα σωματεία και τις αποφάσεις τους. Κέντρο και πυρήνας του αγώνα δεν μπορεί να είναι άλλος από τα Α/θμια σωματεία.

Για τις εξελίξεις στην Προσχολική Αγωγή και το πλαίσιο πάλης

Στα πλαίσια της αντιλαϊκής θύελλας που δέχονται όλοι οι εργαζόμενοι, σίγουρα η Εκπαίδευση δε θα μπορούσε να αποτελεί όαση, πόσο μάλλον η Π.Α. που διαχρονικά παραμελείται. Από το 2006, που καθιερώθηκε η μονοετής υποχρεωτική Π.Α., ως σήμερα η απόφαση αυτή έχει μείνει στα χαρτιά. Στην ουσία μπήκαν τα νήπια στα Νηπιαγωγεία, κι όχι όλα γιατί πολλά απ' αυτά γεμίζουν τις αίθουσες των ιδιωτικών νηπιαγωγείων, και βγήκαν σχεδόν όλα τα προνήπια, τα οποία έγιναν βορρά των ιδιωτών. Ταυτόχρονα η υποδομή παραμένει πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και σε πολλές περιπτώσεις είναι υποτυπώδης.

Αυτοί που τσακίζουν τη ζωή μας, Ε.Ε.- Τρόικα και κυβερνήσεις και όσοι σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο τους στηρίζουν ή και τους ανέχονται, για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, δε θα μπορούσαν να ενδιαφέρονται για την Αγωγή και τη Μόρφωση των παιδιών μας. Αντίθετα προωθούν αλλαγές που κάνουν τη δημόσια εκπαίδευση φτηνή για το κράτος, ακριβή για τη λαϊκή οικογένεια, κερδοφόρα για τις επιχειρήσεις και αντικαθιστούν τη μόρφωση με φτηνές ληξιπρόθεσμες δεξιότητες, για να γίνουν αύριο τα παιδιά μας φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό χωρίς απαιτήσεις για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης και μετά απ΄ αυτήν.

Στην κατεύθυνση αυτή προωθούνται αλλαγές στην Π.Α., το "νέο" Νηπιαγωγείο, που συνδέονται με τις γενικότερες αλλαγές στην εκπαίδευση, συνδέονται με το νέο σχολείο της αγοράς, της ημιμάθειας και της διαφοροποίησης όπου θα αλωνίζουν οι επιχειρήσεις. Στα πλαίσια αυτών των αλλαγών η Π.Α. τείνει να χάσει το ρόλο της Αγωγής και να σχολειοποιηθεί-εντατικοποιηθεί πλήρως με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ψυχοσωματική και κοινωνική ανάπτυξη του νηπίου αλλά και τα εργασιακά δικαιώματα των νηπιαγωγών. Επιπλέον γίνεται στροφή στις δεξιότητες αντί για γνώση και στην αλόγιστη χρήση των Η/Υ παρά τις επιστημονικές ενστάσεις που υπάρχουν για την πλατιά χρήση τους στην ηλικία αυτή.

Με εργαλείο την αξιολόγηση (αλλά και όλο το αντιδραστικό νομοθετικό τους οπλοστάσιο, πειθαρχικό, Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα...):

Θα επιταχύνουν τις αντιδραστικές αλλαγές στην Π.Α. με το "νέο" νηπιαγωγείο.
Θα κατηγοριοποιήσουν νηπιαγωγεία, νηπιαγωγούς και προνήπια-νήπια.
Θα τσακίσουν τα εργασιακά δικαιώματα των νηπιαγωγών και θα κάνουν απολύσεις.

Η κατάσταση στην Π.Α. μπορεί να κωδικοποιηθεί στα παρακάτω:

Πάνω από 60.000 προνήπια και πολλά νήπια βρίσκονται έξω από τη δημόσια Π.Α. Παρά την καπιταλιστική κρίση και τη μείωση των μαθητών Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου στα ιδιωτικά σχολεία, πολλοί γονείς που έχουν νήπια και προνήπια είναι αναγκασμένοι να πηγαίνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά για να μπορούν να δουλεύουν ή να βγουν προς αναζήτηση δουλειάς.

Δε γίνεται καμία προσπάθεια από τις κυβερνήσεις, το ΥΠΔΒΜΘ και τους δήμους για εξασφάλιση χώρων ή κτηρίων για στέγαση Νηπιαγωγείων ή τμημάτων τους, ώστε να καλυτερέψει η κατάσταση.

Προωθούν το Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα (ΕΑΕΠ) και στο Νηπιαγωγείο, δηλ. το "νέο" νηπιαγωγείο, με ωράριο 8 π.μ. - 2 μ.μ. για όλα τα νήπια, αρχής γενομένης από τα κλασικά Νηπιαγωγεία και περιεχόμενο βασισμένο στο νέο αναλυτικό πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου. Κάτι τέτοιο εντατικοποιεί-σχολειοποιεί πλήρως το Νηπιαγωγείο και εγκυμονεί περαιτέρω κινδύνους για το ωράριο των Νηπιαγωγών, που, με βάση την πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση, θα καθοριστεί με Υπουργική Απόφαση "...κατά τον ίδιο τρόπο με κείνο των δασκάλων".

Η παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων των Νηπιαγωγών και η υποβάθμιση της δουλειάς τους είναι συνεχής: Το ωράριο των νηπιαγωγών θα θεσμοθετηθεί αυξημένο, με βάση τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, αν εφαρμοστεί το ΕΑΕΠ και στα Νηπιαγωγεία και με δεδομένη την αύξηση του ωραρίου στο δημόσιο και στους παιδικούς σταθμούς των ΟΤΑ από 2,5 ως 10 ώρες. Αυξάνει η πίεση για εφαρμογή της πρωινής ζώνης 7 - 8 π.μ.. Εντατικοποίηση της δουλειάς της Νηπιαγωγού, λόγω παραπέρα σχολειοποίησης-εντατικοποίησης της Π.Α., στην οποία θα συμβάλλει και το νέο αναλυτικό πρόγραμμα (με βάση το οποίο π.χ. σε 8 πεδία προτείνονται 160 δράσεις!) και "προτάσεις" για εισαγωγή βιβλίων στα Νηπιαγωγεία. Υποβάθμιση της υποδομής. Κτηριακός μεσαίωνας! Τεράστια έλλειψη εκπαιδευτικού υλικού. Μεγάλη μείωση λειτουργικών δαπανών που αντανακλάται στην Π.Α. Ο κατάλογος είναι μακρύς.

Άμεση κι έμμεση πίεση Σχολικών Συμβούλων και Διοικήσεων για εγγραφή πέρα των 25 Νηπίων, σε κλασικά και ολοήμερα τμήματα, και πολλές φορές ωμή παρέμβαση για απορρόφηση παιδιών ημετέρων.

Καταδικάζουμε τη γενικότερη αντιλαϊκή αντιεκπαιδευτική πολιτική, που υποβαθμίζει παραπέρα και την Π.Α. και απαιτούμε:

Όχι στη σχολειοποίηση-εντατικοποίηση της Π.Α. Όχι στο "νέο" νηπιαγωγείο. Θέλουμε Π.Α. που να απαντά ολοκληρωμένα στην ψυχοσωματική και νοητική ανάπτυξη των παιδιών αυτής της ηλικίας καθώς και στην κοινωνικοποίησή τους. Καθιέρωση ενιαίας αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής για όλα τα παιδιά, στα Δημόσια Νηπιαγωγεία, με την αποκλειστική εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας. Όχι στην αποκέντρωση Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας – κατάργηση των νόμων 2218 και 2240 και του Καλλικράτη. Απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον ευαίσθητο χώρο της Π.Α. και σε όλη την εκπαίδευση. Ενιαίο 12χρονο βασικό υποχρεωτικό σχολείο για όλα τα παιδιά. Δημόσιες επαγγελματικές σχολές μετά το 12χρονο. Ενιαία ανώτατη εκπαίδευση.

Άμεση εξασφάλιση της αναγκαίας κατάλληλης υποδομής για την Π.Α. σε κτηριακό, παιδαγωγικό, εποπτικό και υλικοτεχνικό επίπεδο. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών και των νηπιαγωγών για τη λειτουργία του δημόσιου Νηπιαγωγείου.

Νομοθετική κατοχύρωση του ωραρίου της/του Νηπιαγωγού με βάση το αίτημα: Εξίσωση του ωραρίου όλων των εκπαιδευτικών Π.Ε. με το ωράριο των εκπαιδευτικών της Δ.Ε. Άρα καμία επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των Νηπιαγωγείων, πέραν του 8:15΄ π.μ. – 12:15΄ μ.μ. για τα κλασικά και 8:00΄ – 15:45΄ για τα ολοήμερα. Να μην εφαρμοστεί η πρωινή ζώνη 7 π.μ. – 8 π.μ. Να μην εφαρμοστεί το Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα στην Π.Α.

15 παιδιά ανά τμήμα. Ίδρυση τάξεων ένταξης νηπίων ανά συγκρότημα και όσων ειδικών Νηπιαγωγείων χρειάζονται, για να απορροφηθούν όλα τα νήπια – προνήπια με ειδικές ανάγκες. Κατάργηση του νόμου 4115/13 και του άρθρου 39 που διαλύει τη δημόσια Ειδική Αγωγή.

Πλήρη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων νηπιαγωγών (αναπληρωτών) χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μαζικοί διορισμοί Νηπιαγωγών για την κάλυψη όλων των πραγματικών κενών με μοναδικό κριτήριο το πτυχίο. Κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Κατάργηση του θεσμού του αναπληρωτή νηπιαγωγού και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Διορισμός μόνιμου βοηθητικού προσωπικού (τραπεζοκόμων, καθαριστριών).

Όχι στο νέο σχολείο της αγοράς και της ημιμάθειας. Όχι στο "νέο" νηπιαγωγείο. Καμία αξιολόγηση. Καμία κατηγοριοποίηση σχολείων-εκπαιδευτικών-μαθητών. Καμία απόλυση! Μπλοκάρισμα της αξιολόγησης στην πράξη με όρους μαζικού κινήματος (αποφάσεις Γ.Σ., Συλλόγων Εκπαιδευτικών, Συλλόγων Διδασκόντων...).

Κατάργηση του νόμου 4024/2011 για το νέο μισθολόγιο-βαθμολόγιο. Μισθός που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς ή στα 55 για τη γυναίκα και στα 60 για τον άντρα. Επίδομα Προϊσταμένων Νηπ/γείων ίσο με υποδιευθυντή δημοτικού.

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ,

ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ!

Μήνυμα κλιμάκωσης κι από τους εργαζόμενους με Stage

Πανελλαδική απεργία στις 17 Δεκέμβρη και συμμετοχή στις συγκεντρώσεις που οργανώνουν σε δεκάδες πόλεις της χώρας πλήθος συνδικάτων - ανταποκρινόμενα στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ - αποφάσισε και η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Stage.

Απόφαση που, μεταξύ άλλων, είναι αποτέλεσμα της μάχης για τον παραπέρα συντονισμό των εργαζομένων ενάντια στο σύνολο της αντεργατικής πολιτικής, αναδεικνύει την ανάγκη να δυναμώσει ο πανεργατικός, ταξικός αγώνας για σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους.

Η Πανελλαδική Συντονιστική καλεί τους εργαζόμενους με stage σε συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας, στις 11 το πρωί, στο Πεδίον του Αρεως και όλες τις συγκεντρώσεις που γίνονται στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Ακόμα η Πανελλαδική αποφάσισε τη συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων στις 18 Δεκέμβρη και στο διάστημα 24 Δεκέμβρη έως και 31 Δεκέμβρη. Στις 18 Δεκέμβρη έχει προγραμματιστεί να γίνει παγκρήτια συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο στις 11 το πρωί και πορεία.

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5410858

Ξεκαθαρίζουμε ότι σαν Δ.Σ. δεν δεχόμαστε κανένα συνδικαλιστικό υποκατάστατο, κανένα συντονιστικό που θα υποκαθιστά, θα καπελώνει τα σωματεία και τις αποφάσεις τους. Κέντρο και πυρήνας του αγώνα δεν μπορεί να είναι άλλος από τα Α/θμια σωματεία.

Τα ιδιαίτερα προβλήματα του κάθε κλάδου πρέπει να γίνονται αντικείμενο συζήτησης στους τόπους δουλειάς, στα Δ.Σ. και τις Γενικές Συνελεύσεις των Πρωτοβάθμιων σωματείων, στην Ομοσπονδία. Εκεί και μόνο εκεί πρέπει, να λαμβάνονται οι όποιες αποφάσεις για την παραπέρα αγωνιστική δράση και κλιμάκωση.

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική

Μαζικό, μαχητικό, γεμάτο παλμό το χτεσινό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα

Παρασκευή 11 Δεκέμβρη 2009

Κήρυξαν πόλεμο στη ζωή μας. Και πήραν μια πρώτη απάντηση, από κείνες που θέλουν την οργή να ριζώνει και να ωριμάζει, αντί να εκτονώνεται και να χειραγωγείται. Σε κάθε γωνιά της χώρας, χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί, γονείς, διαδηλώνουν μαζικά, οργανωμένα και περιφρουρημένα. Σε συλλαλητήρια που γεννήθηκαν και επιβλήθηκαν από τις πραγματικές ανάγκες τους και όχι από μεγαλοεκδότες και όσους δουλεύουν για το ίδιο αφεντικό. Η χτεσινή μέρα ήταν ο πρώτος αγωνιστικός σταθμός, καθώς το βλέμμα και οι συνειδήσεις μένουν αταλάντευτα προσανατολισμένες στη μεγάλη απεργία του ΠΑΜΕ, στις 17 του Δεκέμβρη. Εκεί που θα μετρήσουμε το μπόι μας, κάνοντας ένα μεγάλο βήμα χειραφέτησης από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.

«Aγώνας, ρήξη, ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», το σύνθημα κυριαρχεί στην Αθήνα, από τα Προπύλαια μέχρι τη Βουλή. Χιλιάδες διαδηλωτές ανταποκρίνονται στο κάλεσμα των Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας και ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, αποφασισμένοι να μην κάνουν βήμα πίσω από όσα τους ανήκουν. Στον πόλεμο που έχουν κηρύξει απέναντι στα δικαιώματά μας απαντάμε με οργανωμένη ταξική αντεπίθεση. Είναι το αδιαπραγμάτευτο μήνυμα που έστειλαν οι εκπρόσωποι των ΜΑΣ, ΣΑΣΑ και ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, μιλώντας στα Προπύλαια, λίγο πριν ξεκινήσει η πορεία προς τη Βουλή.

[...] Η μάχη της απεργίας στις 17 του μήνα να είναι βόλι στην πολιτική τους. Παρακαταθήκη για τη συνέχεια των αγώνων μας», πρόσθεσε. [...]

«Παραμερίζουμε τον εργοδοτικό και δικομματικό συνδικαλισμό που καλλιεργεί το συμβιβασμό, την παραίτηση και την υποταγή. Εμπιστευόμαστε τη δύναμή μας. Αξιοποιούμε την εμπειρία μας. Η μόνη άμυνά μας είναι η ταξική αντεπίθεση», σημείωσε η εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, Χριστίνα Αγγελονίδη.

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5404872