Μαζί με την επιμήκυνση ωραρίου και η πέραν της 21ης Ιουνίου παρουσία των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας

Κάποτε η 21η Ιουνίου σήμαινε για τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας την τελευταία ημέρα εργασίας και την έναρξη των θερινών διακοπών. Πλέον η 21 του Ιούνη αρχίζει με διάφορα προσχήματα να μη σημαίνει όλα αυτά και να παρατείνεται για διάφορους λόγους η παρουσία των εκπαιδευτικών είτε στα σχολεία είτε σε σεμινάρια είτε στα γραφεία των διευθύνσεων για διευθέτηση υπηρεσιακών τους θεμάτων.

Ναι, βεβαίως, οι εκπαιδευτικοί έχουμε μεγάααααααλες διακοπές. Αν χάσουμε και μερικές μερούλες μην το κάνουμε ζήτημα... Μα δεν είναι εκεί το ζήτημα. Στις μερούλες και μόνο. Είναι στη νοοτροπία που συστηματικά ακολουθείται και σε πολλά επίπεδα για να επιμηκυνθεί ο χρόνος της παρουσίας των εκπαιδευτικών και να πριονιστούν οι διακοπές τους.

Δείτε για παράδειγμα αυτή εδώ την ανακοίνωση του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Φιλιατών:

http://www.kpe-filiaton.gr

Σεμινάριο, λέει, για ενήλικες. Από 22 μέχρι 25 Ιουνίου. Δηλαδή Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα και μάλιστα Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος.

Και ποιος το κάνει; Φυσικά οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στο Κέντρο. Και ποιοι θα το παρακολουθήσουν; Τουρίστες; Ποιοι είναι οι 50 ενήλικες που προσκαλούνται να το παρακολουθήσουν; Δε θα είναι εκπαιδευτικοί στην πλειοψηφία τους;

Ακόμη και αν κάποιος βιαστεί να προσπεράσει το ζήτημα, σεμινάριο εθελοντικό είναι, όποιος θέλει πάει όποιος δε θέλει δεν πάει, το γεγονός είναι πως ανοίγει μια ακόμη κερκόπορτα. Να σε καλούν για σεμινάριο καλοκαιρινό. Και μάλιστα σεμινάριο που επεκτείνεται πέρα από την παγιωμένη πλέον λογική της υλοποίησης Σάββατο και Κυριακή και σε μέρα αργίας αυτή τη φορά.

Το άλλο παράδειγμα αφορά όλους τους αποσπασμένους και όσους θα πάρουν μετάθεση. Όπως ήδη ενημερωθήκαμε θα πρέπει να παρουσιαστούν στην οργανική τους θέση και να κάνουν ανάληψη υπηρεσίας την επόμενη εργάσιμη μετά την 21η Ιουνίου. Και που φέτος η 21 πέφτει Παρασκευή και η Δευτέρα που ακολουθεί είναι του Αγίου Πνεύματος. Πότε δηλαδή θα γίνει η ανάληψη υπηρεσίας; Στις 25 Ιουνίου.

Φυσικά και γι' αυτό υπάρχουν δικαιολογίες στο στιλ έλα μωρέ μην το κάνεις θέμα, συνεννοήσου με το διευθυντή και θα βρεις λύση.

Το ανέκδοτο όμως είναι άλλο. Πως οι μεταθέσεις δεν έχουν ακόμη βγει. Και παρά τις απανωτές διαβεβαιώσεις του Μπράτη ότι θα έχουν ανακοινωθεί ως το τέλος Μάη,

http://www.mpratis.gr/index.php/2010-09-03-17-59-29/784-2013-04-30-08-27-37

σήμερα είναι η τελευταία μέρα του Μάη και οι μεταθέσεις δεν έχουν βγει.

Τι σημαίνει αυτό; Πως με τέτοια τεράστια καθυστέρηση ούτε καν στις 25 Ιούνη όσοι πάρουν μετάθεση δε θα μπορούν να κάνουν ανάληψη υπηρεσίας. Γιατί μετάθεση σημαίνει πως στη συνέχεια σου ανακοινώνονται τα κενά και πρέπει να κάνεις αίτηση και να εξεταστούν οι αιτήσεις και να γίνουν οι τοποθετήσεις. Και μετά θα ξέρεις ποια είναι η νέα σου οργανική θέση. Με τον Ιούνιο να μπαίνει αύριο είναι δυνατόν ως τις 21 να έχουν ολοκληρωθεί αυτές οι διαδικασίες; Χλωμό...

Φυσικά κανένας δεν ενδιαφέρεται για τις συνέπειες στη ζωή του εκπαιδευτικού από όλες αυτές τις καταστάσεις. Είτε πάρει τη μετάθεση είτε και όχι. Και που αν δεν την πάρει θα πρέπει μετά να τρέξει για αίτηση για απόσπαση. Και ένα καλοκαίρι μέσα στο τρέξιμο και στην αγωνία.

Να ξενοικιάσει το σπίτι; Να μην το ξενοικιάσει;

Και με τις δηλώσεις της εφορείας να τρέχουν και αυτές. Να προλάβει να την κάνει στον τόπο που είναι τώρα. Γιατί αν πάρει τη μετάθεση από τις 21 θα πρέπει να βρεθεί σε άλλο σημείο της Ελλάδας. Κι ακόμη και αν γίνονται μέσω υπολογιστή η πραγματικότητα είναι πως γίνονται μέσω λογιστή και στο νέο τόπο που θα βρεθεί άντε να βρει και λογιστή για δήλωση.

Αν κάπου ανάμεσα πρέπει να περάσεις και κάποιο ΚΤΕΟ, φέξε μου και γλίστρησα.

Άσε που το ξενοίκιασμα ενός σπιτιού δε γίνεται πατώντας ένα κουμπάκι, έχεις να κλείσεις το λογαριασμό του νερού, της ΔΕΗ, να αποσυνδέσεις συσκευές, κεραίες, τηλέφωνα κλπ.

Να μη ζήταγες μετάθεση! Ιδού η απάντηση. Να μην είσαι τώρα μέσα στο άγχος και στην τρέλα.

Καλά. Αυτά τα λένε όσοι ξεχνάνε την άλλη τρέλα με τα οικονομικά. Και όσοι καρφάκι δεν τους καίγεται που σε κατάντησαν μετά από τόσα χρόνια δουλειάς να μην μπορείς να τα βγάλεις πέρα με το μισθό σου.

Ώρες ώρες μου έρχεται να κρεπάρω. Μετά πάλι λέω πως πρέπει να αντέξω γιατί δεν έχω άλλη επιλογή.

Και πέστε μου και τούτο. Θα με τσακώσει για παράνομη το αντιρατσιστικό που ψήνεται αν δηλώσω πως μισώ όλους αυτούς που με έφεραν στη σημερινή κατάσταση; Και κατάφεραν ένα όνειρο που είχα κι εγώ κάποτε να έρθω για λίγα χρόνια στον τόπο καταγωγής μου και να χτίσω ένα σπιτάκι παραθερισμού για τα γεράματα να το μετατρέψουν σε εφιάλτη;

Φυσικά κανένα σπιτάκι δε χτίστηκε. Με το εφάπαξ να πνέει τα λοίσθια, το αύριο να είναι ζοφερό από κάθε άποψη και τα χαράτσια για τα σπίτια να καθιστούν βλακεία ανεκδιήγητη το να χτίσεις σήμερα ακόμη και κοτέτσι.

Ουφ. Σταματώ εδώ. Ας μην το πάθω σήμερα το εγκεφαλικό...

Έστω και αν αυτό που μου τη βάρεσε περισσότερο ήταν εκείνο το σεμινάριο, που θα ήθελα να το παρακολουθήσω αλλά πώς; Όταν είμαι εγκλωβισμένη με το θέμα της μετάθεσης;

Χάθηκε δηλαδή ο κόσμος να το κάνουν ένα Σαββατοκύριακο νωρίτερα; Κι ήταν τόση ανάγκη να το βάλουν μετά την 21η Ιουνίου και μάλιστα και σε μέρα αργίας;

Δε σηκώνει και η φίλη μου η Σοφία το τηλέφωνο. Να μάθω τουλάχιστον αν υπάρχουν κενά εκεί που ζητάω μετάθεση. Ή τζάμπα αγχώνομαι...