ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ Η ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ

Αναδημοσιεύω την απάντηση που έγραψα σε ανάρτηση στο face book και με αφορμή τα φαιδρά επιχειρήματα και του συντάκτη του συγκεκριμένου άρθρου και γενικότερα όσα έχουμε διαβάσει αυτές τις μέρες σχετικά με τους νέους διευθυντές:


Πιστεύω ότι η επιλογή διευθυντή σχολικής μονάδας δεν αφορά την επιβράβευση κάποιου (είτε για τα πτυχία του, είτε για τη δημοτικότητά του ή και για την εμπειρία του). Πρωταρχικός στόχος είναι το καλό για τη σχολική μονάδα. Όσα πτυχία και αν έχει κάποιος, αν στις διαπροσωπικές σχέσεις παίρνει μηδέν, είναι επικίνδυνος για διευθυντής. Δημιουργεί αρνητικό κλίμα και αυτό έχει αποδειχτεί από επιστημονικές έρευνες πως βάζει μπουρλότο στο σχολείο. Από την άλλη οι συνάδελφοι που έχουν τα πολλά πτυχία, έχουν και άλλες ευκαιρίες να κάνουν καριέρα. Σε λίγους μήνες θα γίνουν κρίσεις για επιλογή νέων σχολικών συμβούλων. Ή ακόμη ας στραφούν σε ακαδημαϊκή καριέρα αφού είναι τόσο μορφωμένοι που τους κακοφαίνεται να διδάξουν τα πιτσιρίκια του δημοτικού.

Η προσωπική μου άποψη είναι πως για να κάνεις σήμερα το δάσκαλο στο δημοτικό, απαιτούνται υψηλά επιστημονικά προσόντα. Στις περισσότερες τάξεις υπάρχουν δύσκολες περιπτώσεις παιδιών, το επίπεδο της διδακτέας ύλης έχει ανέβει, η εισβολή των νέων τεχνολογιών αλλάζει το όλο πλαίσιο της διδασκαλίας, οι γονείς γίνονται όλο και πιο δύσκολοι στη συνεργασία. Όρεξη να έχουν λοιπόν οι νέοι δάσκαλοι να επιμορφώνονται διαρκώς.

Κρίνοντας από τον εαυτό μου, κι έχοντας τριάντα χρόνια υπηρεσίας, ανατριχιάζω στη σκέψη για το τι θα αντιμετώπιζα σήμερα αν είχα μείνει μόνο με τις σπουδές της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Πώς θα βοηθούσα το μαθητή μου που αντιμετωπίζει ΔΑΦ, πώς θα αξιοποιούσα τον βιντεοπροβολέα της αίθουσας


και τη γωνιά υπολογιστή, πώς θα υλοποιούσα εκπαιδευτικά προγράμματα, πώς θα τα έβγαζα πέρα με τη διδασκαλία της Γλώσσας, των Μαθηματικών και των άλλων μαθημάτων. Και βεβαίως πώς θα στεκόμουν μπροστά σε γονείς που διαθέτουν επιστημονική μόρφωση και γενικότερα κουλτούρα πολύ πιο ανεβασμένη από το παρελθόν.

Ευτυχώς από τα πρώτα κιόλας χρόνια ξεκίνησα να επιμορφώνομαι και συνεχίζω αδιάκοπα μέχρι τώρα. Μακάρι να είχα χρόνο και δυνάμεις ή και χρήματα για να επιμορφωθώ ακόμη περισσότερο. Τελευταίο μου "σπορ" είναι η μουσειοπαιδαγωγική. Και μπορεί να μην έκανα χαρτιά για διευθύντρια σχολείου, δε με ενδιαφέρει καθόλου αυτό το αντικείμενο, αλλά στις 5 Ιουλίου διοργανώνω ημερίδα με θέμα "Μουσεία και Σχολεία".

http://pamemouseio.blogspot.gr/

Διαδικασία που θεωρώ ότι θα μου δώσει κι εμένα πολλά για να υλοποιήσω καλύτερα τις μελλοντικές διδακτικές επισκέψεις των μαθητών μου σε μουσεία. Για το σκοπό αυτό και παρακολούθησα φέτος 7 διαφορετικές ημερίδες. Κι έχοντας στο παρελθόν αναλώσει πολύ χρόνο για επισκέψεις σε μουσεία, διαβάσει στοίβες βιβλίων, εκπονήσει εκπαιδευτικά προγράμματα για την αξιοποίηση των μουσείων. Αλλά και ξεσπιτωθεί για τρία χρόνια από την Αθήνα και μετακομίζοντας στη Θεσπρωτία για να τη γνωρίσω καλύτερα - εκεί και θα γίνει τώρα η ημερίδα.

Σαν εμένα ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι δάσκαλοι. Που δε νοιάζονται να γίνουν διευθυντές αλλά κάθε μέρα καλύτεροι στη δουλειά τους. Και που δεν ενοχλούνται αν κάποιος νεότερος γίνει διευθυντής τους ούτε πόσα χαρτιά έχει. Μόνο να είναι συνεργάσιμος και να ξέρει να τακτοποιεί πρακτικά ζητήματα του σχολείου. Να μπορείς να πηγαίνεις στη δουλειά σου και να μη σου σπάνε τα νεύρα. Για να έχεις την αντοχή το απόγευμα να ασχοληθείς και με όλα τα άλλα που είναι το δικό σου μεράκι. Όχι μόνο για την προσωπική σου βελτίωση αλλά και την ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης γενικότερα. Από την άποψη αυτή σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα όσους συναδέλφους καταφέρνουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους ως διευθυντές. Άλλο που εμένα δε με ενδιαφέρει αυτό το πόστο. Και μηχανικός αυτοκινήτων δε θα ήθελα να γίνω αλλά είμαι πανευτυχής που έχω βρει έναν άριστο επαγγελματία και το κεφάλι μου είναι ήσυχο όταν πιάνω το τιμόνι.

Έτσι και ευχαριστώ θερμά τη φετινή μου διευθύντρια. Μου έδωσε το περιθώριο με την καλή άσκηση των δικών της καθηκόντων για μια δημιουργική χρονιά.


Σε αντίθεση με έναν παλιό διευθυντή μου με πολλά πτυχία και που η δική του ανικανότητα κόντεψε να με μπλέξει σε ΕΔΕ. Γιατί δεν ήξερε να διαχειριστεί το κεφάλαιο γονείς. Κάτι που στοίχισε και σε άλλους συναδέλφους που δεν απέφυγαν την πειθαρχική δίωξη. Το κακό είναι που η φετινή μου διευθύντρια έχασε τη θέση της, ενώ ο άλλος έμαθα πως ξανάγινε. Τον έσωσαν τα πολλά χαρτιά. Ευτυχώς σε άλλο σχολείο. Σχολείο που καταρρέουν τα ταβάνια και κάνουν τσάρκα τα ποντίκια στο γραφείο δασκάλων. Να τα βράσω εγώ τα πτυχία του...

______________________________________

Η απάντηση γράφτηκε με αφορμή το ακόλουθο άρθρο:

http://fresheducation.gr/?p=7443

Διευθυντές χωρίς τίτλους θα έχουν συνομηλίκους εκπαιδευτικούς

με μεταπτυχιακά και διδακτορικά

Σήμερα στο διαδίκτυο αναρτήθηκαν από τις περισσότερες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης τα τελικά μόρια διευθυντών των Δημοτικών Σχολείων μετά από την πρόσθεση και των μορίων της ψηφοφορίας των Συλλόγων Διδασκόντων
Σε πολλές περιπτώσεις, διαβάζοντας τους σχετικούς πίνακες , βλέπουμε διευθυντές σε σχολικές μονάδες χωρίς κανέναν τίτλο, πέραν του απαραίτητου για διορισμό. Μάλιστα σε αρκετές από αυτές τις περιπτώσεις υπήρχαν συνυποψήφιοι με διδακτορικά και μεταπτυχιακά και άλλα προσόντα που τελικά εισέπραξαν απογοήτευση από το νέο σύστημα επιλογής.

Τι πιο άσχημο για ένα σύστημα επιλογής;

Να απογοητεύει ανθρώπους που μόχθησαν, κουράστηκαν, για να αναπτυχθούν επαγγελματικά με τη σημασία της προσπάθειας της επαγγελματικής ολοκλήρωσης και προσωπικής ευχαρίστησης και όχι με τη έννοια της επαγγελματικής «εξέλιξης» που και αυτή όμως υφίσταται σε μερικές περιπτώσεις.

Τι ανορθόδοξο θα συμβεί λοιπόν με το νέο σύστημα επιλογής στελεχών.

Σε πολλά σχολεία διευθυντές με μηδενικά προσόντα θα καθοδηγούν παιδαγωγικά( όπως προβλέπεται από το καθηκοντολόγιο) συναδέλφους με μεταπτυχιακά και διδακτορικά στην εκπαίδευση. Θα οργανώνουν (όπως προβλέπεται πάλι από το καθηκοντολόγιο) ενδοσχολικές επιμορφώσεις και θα απευθύνονται σε αυτούς τους συναδέλφους.

Είναι δυνατόν να γίνει αυτό; Δεν αφιέρωσαν τον ίδιο χρόνο στην μελέτη για θέματα εκπαίδευσης. Δεν ξέρουν τα ίδια, και αυτό πιστοποιείται από τους σχετικούς τίτλους. Αν αμφισβητούνται και λιθοβολούνται αυτοί οι τίτλοι από πολλούς συναδέλφους δεν είναι σωστό γιατί καλώς ή κακώς η κοινωνία στην οποία ζούμε λειτουργεί σύμφωνα με πιστοποιήσεις. Για παράδειγμα με το πτυχίο του παιδαγωγικού τμήματος αργά ή γρήγορα θα αποδοθεί πιθανά και η ανάλογη εργασιακή θέση στον κάτοχό του. Για αυτό το λόγο κάποιος που δεν έχει σχετικό πτυχίο δε μπορεί να γίνει εκπαιδευτικός. Ας φανταστούμε όμως έναν εκπαιδευτικό που ενώ έχει κουραστεί να αποκτήσει ένα πτυχίο, ξαφνικά του έθεταν ως προϋπόθεση για διορισμό ότι κάποιοι άλλοι θα πρέπει να αποφασίσουν για τη συνεργασία και κατανόηση που επιδεικνύει μέσα στην τάξη και αν δεν κρινόταν άξιος θα του έπαιρνε κάποιος άλλος τη θέση με λιγότερα προσόντα.

Κάθε πτυχίο αποδεικνύει , τις γνώσεις που έχει αυτός που το κατέχει. Eίναι αλήθεια όμως ότι πολλές φορές κάτοχοι επιπλέον προσόντων δε μπορούν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις τους στην πράξη. Το πιο σίγουρο όμως είναι ότι αυτοί που δεν έχουν να παρουσιάσουν επαγγελματικά προσόντα, τυχαία και σπάνια θα πετύχουν κάτι που σχετίζεται με τις απαιτήσεις της επιστήμης τους.

Όλα αυτά με αφορμή το παρακάτω σχόλιο συναδέλφου στο facebook

Αγαπητοί μου φίλοι συγχαρητήρια που αποδείξατε ότι δεν είστε ελέφαντες, όσο για τους υπόλοιπους τους λίγους στους οποίους χαρίστηκαν σχολεία ένα έχω να σας πω….θα έπρεπε να ντρέπεστε και μόνο που θέσατε υποψηφιότητα με προσόντα μηδενικά, χωρίς να προσπαθήσετε ποτέ στη ζωή σας να αποκτήσετε ένα υποτυπώδες προσόν…

Σχόλιο στο facebook
Π.Νίκος ΠΕ 70

Ξαναδείτε το σχόλιο από το οποίο πιάστηκαν για να μας λένε τις θεωρίες τους:

Αγαπητοί μου φίλοι συγχαρητήρια που αποδείξατε ότι δεν είστε ελέφαντες, όσο για τους υπόλοιπους τους λίγους στους οποίους χαρίστηκαν σχολεία ένα έχω να σας πω….θα έπρεπε να ντρέπεστε και μόνο που θέσατε υποψηφιότητα με προσόντα μηδενικά, χωρίς να προσπαθήσετε ποτέ στη ζωή σας να αποκτήσετε ένα υποτυπώδες προσόν…

Αν κάποιος πρέπει να ντρέπεται, είναι αυτοί που γράφουν τέτοια σχόλια σε βάρος συναδέλφων.

Μηδενικά προσόντα;;;

Από καμιά στάνη ήρθαν αυτοί οι υποψήφιοι ή ήταν μούτσοι στα καράβια;

Δεν έχουν σπουδάσει εκπαιδευτικοί;

Δε δούλεψαν αρκετά χρόνια ο καθένας τους ως δάσκαλοι;

Για ποια μηδενικά προσόντα μας λένε;
Τα ακούει και η κοινωνία. Και βγάζει συμπεράσματα που θίγουν ολόκληρο τον κλάδο. Μόνοι μας να αυτοαποκαλούμαστε με μηδέν προσόντα!!!

Καλά αποκοιμήθηκαν ορισμένοι με όσα έλεγε η προηγούμενη κυβέρνηση.

Καιρός να ξυπνήσουν. Ο λαός μας διάλεξε νέους κυβερνήτες.

Που δεν τα βάζουν με τους δασκάλους και γενικότερα με τους δημοσίους υπαλλήλους. Αλλά τους σέβονται και τους τιμούν για το έργο που προσφέρουν.

Μόλις προχτές βραβεύτηκαν από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας συνάδελφοι που υπηρετούν σε παραμεθόριες περιοχές. Η αξιολογική κλίμακα έχει αντιστραφεί. Και το φως είναι επιτέλους εκ των κάτω.

Η δημοκρατία γυρίζει στη χώρα που τη γέννησε.

Οι υπηρέτες ξένων αφεντάδων και γαλουχημένοι σε άλλα ήθη και έθιμα, ας το πάρουν απόφαση πως εδώ είναι Ελλάδα!

ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΕΣ;;; ΑΣ ΓΕΛΑΣΩ!!!

Και κάτι ακόμη. Για τη δήθεν καθοδήγηση. Ουδέποτε συνάντησα ως τώρα διευθυντή σχολείου που να καθοδηγεί παιδαγωγικά τους υφισταμένους του.  Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ως τώρα διευθυντάδες ήταν αποκομμένοι από την αίθουσα διδασκαλίας και αδιάφοροι σε παιδαγωγικά θέματα.

Εσύ τους έλεγες για τον πιτσιρικά που έχει μαθησιακά προβλήματα και αυτοί σου απαντούσαν πως έχουν πολλή δουλειά με τις εγγραφές των μαθητών και να περάσεις την άλλη βδομάδα.

Να τους βάλεις μέσα σε τάξη δε θα ξέρουν ούτε ποια βιβλία διδάσκουμε. Που έχουν και τουπέ καθοδηγητή...

Δε λέω πως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Και με την έννοια ότι ξέρουν καλά το δασκαλίκι. Αλλά για καθοδήγηση άλλων σε παιδαγωγικά θέματα χρειάζονται άλλα προσόντα και όχι αυτά που διαθέτουν συνήθως οι διευθυντές σχολείων.

Αποτελεί δε μέγα αναχρονισμό μια τέτοια άποψη. Που ο κλάδος αγωνίστηκε δεκαετίες να απαλλαγεί από αυτήν. Μιλώ για τους επιθεωρητές που ασκούσαν ταυτόχρονα και διοίκηση και παιδαγωγική καθοδήγηση. Και που όλως τυχαίως έχω κάνει για το θεσμό τους βιβλιογραφική έρευνα σε επίπεδο πτυχιακής εργασίας.

Μην κοιτάτε που λόγω μνημονίου λύσσαξαν κάποιοι να επιβάλουν την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και απογύμνωσαν τον αρμόδιο φορέα, τους σχολικούς συμβούλους, από το έργο της καθοδήγησης.  Και για να μη φανεί το κενό που προκάλεσαν σε τόσο ευαίσθητο για την παιδεία τομέα, βάφτισαν το διευθυντή του σχολείου και υπεύθυνο παιδαγωγικής καθοδήγησης.  

Είναι οι ίδιοι που πέρασαν ρύθμιση στο νόμο να γίνονται σχολικοί σύμβουλοι οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης όταν για χι λόγους παύονται. Οι ίδιοι που καταργήσανε τη μετεκπαίδευση.

Χρόνια τώρα οι δάσκαλοι δουλεύουμε χωρίς καμιά βοήθεια από πουθενά στο παιδαγωγικό μας έργο. Γιατί και οι σύμβουλοι που θεωρητικά διαθέτουν τις γνώσεις, συνήθως δεν προλαβαίνουν. Πχ οι σύμβουλοι της ειδικής αγωγής. Πόσο συχνά επισκέπτονται ένα σχολείο; Πόση βοήθεια δίνουν σε εκπαιδευτικούς που αντιμετωπίζουν βαριά περιστατικά;

Ο ΠΟΝΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ

Συνεχίζει να βράζει το διαδίκτυο από τις αντιδράσεις κατά του νέου συστήματος επιλογής διευθυντών. Λες και όλα τα άλλα προβλήματα της παιδείας τα λύσαμε ή λες και αυτό είναι το πρωτεύον.

Εντάξει, λοιπόν. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Ποιοι βρίσκονται πίσω από την ενορχηστρωμένη επίθεση;

Ποιοι άλλοι από εκείνους που θίχτηκαν τα προνόμιά τους. Που έχασαν με το νέο νόμο την παντοδυναμία να ελέγχουν τη ζωή μας.

Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους αιρετούς. Εκείνους τους αιρετούς που έπαιζαν τέτοιο ρόλο. Και ταυτόχρονα εξαγόραζαν ψήφους για να ελέγχουν και το συνδικαλιστικό κίνημα.

Τι κρίμα...  Το πουλόβερ ξηλώθηκε. Δε χρειάστηκε παρά το τράβηγμα μιας κλωστής.

Και οι πρώην βασιλιάδες είναι γυμνοί.

Δε φτάνει που τους είχαν κόψει τα χέρια με τις μεταθέσεις, ήρθε τώρα κι αυτό να τους αποτελειώσει.

Τελικά τα οφέλη από το νέο νόμο είναι πολλά περισσότερα από όσα αρχικώς είχαν διαφανεί.

Και έπεται και συνέχεια. Όταν οι σύλλογοι διδασκόντων διαπαιδαγωγηθούν στο νέο κλίμα και αποφύγουν λάθη που έγιναν στην πρώτη εφαρμογή του νέου συστήματος.  Ή και όταν βελτιωθούν τα άρθρα του νόμου στα σημεία που παρουσιάστηκε αδυναμία.  Μην ξεχνάμε πως για πιλοτική εφαρμογή πρόκειται. Και πως σύντομα θα έρθουν και νέα νομοσχέδια για την παιδεία. Καθορίζοντας το ρόλο του συλλόγου διδασκόντων και πολλά άλλα. Υπομονή. Η αγουρίδα δε γίνεται μέλι από τη μια στιγμή στην άλλη.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ" ΠΟΥ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΙ

Φωτιά έχουν πάρει τα κομπιούτερ και τα κομπιουτεράκια για να βγουν τα στατιστικά των νέων διευθυντών και οι συγκρίσεις. 90% σου λέει έμειναν οι παλιοί! Ε, ρε καημός και πίκρα αφάνταστη για όσους άλλα περίμεναν!

Θα αναφερθώ ιδιαιτέρως σε κάποιους που το παίζουν αριστεροί. Και κλαίγονται και οδύρονται και τα βάζουν με το υπουργείο γιατί δε βγήκαν λέει διευθυντές αριστεροί! Και τι στο διάτανο κάνει κοτζάμ κυβέρνηση της αριστεράς!!!

Σε όλους αυτούς θα απαντήσω με λόγια του ίδιου του πρωθυπουργού, του Αλέξη Τσίπρα. Από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, Ομόνοια, Γενάρης του 2015.

Πλημμυρισμένη η πλατεία κόσμο. Το πράγμα φαινόταν ότι έφτασε η ώρα να βρεθεί το κόμμα στην κυβέρνηση. Ακούστηκε και το γνωστό σύνθημα:

"Ήρθε η ώρα της Αριστεράς!"

Ο Αλέξης τους άκουσε και τους απάντησε από μικροφώνου:

"Ήρθε η ώρα του λαού μας.

Εμείς δεν ερχόμαστε να διχάσουμε αλλά να ενώσουμε το λαό!"

Αυτά κρατάω. Και λέω πως σε αυτή την Αριστερά, του Αλέξη Τσίπρα, ανήκω.

Για τους κυρίους και τις κυρίες που κλαίγονται γιατί δεν επιβραβεύτηκε η αριστεροσύνη τους, λυπάμαι και ντρέπομαι. Μόνο ζημιά μας κάνουν με τα μυαλά που κουβαλάνε και καλά έκαναν οι συνάδελφοι στα σχολεία και δεν τους ψήφισαν.

Ας σταματήσουν να κατηγορούνε το υπουργείο και το νόμο. Και ας κοιταχτούνε στον καθρέφτη για να δούνε ποιος τους φταίει.

Εξάλλου ο υπουργός το έχει δηλώσει πως τα κομματικά κριτήρια στην επιλογή στελεχών δεν τον εκφράζουν. Ο νόμος δε φτιάχτηκε με αυτό το σκεπτικό. Αλλά να δώσει το δικαίωμα στη βάση των εκπαιδευτικών να εκφράσει και τη δική της άποψη για το ποιος θα αναλάβει διεύθυνση σχολείου.

Κι αντί αυτό να προβάλλουν οι τάχα αριστεροί, πως μπήκε ταφόπλακα στον κομματισμό, ρίχνουν νερό στο μύλο της αντιπολίτευσης. Φυσικά και δεν εκφράζουν τέτοιες απόψεις τη μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών του ΣΥΡΙΖΑ. Προέρχονται από κάποιους που είναι της προσκολλήσεως και όπως αποδεικνύεται για το ατομικό τους συμφέρον. Τους λέω ότι σε λάθος κόμμα βρήκαν να κολλήσουν.

ΤΟ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑ "ΜΕ ΤΙΤΛΟΥΣ Ή ΧΩΡΙΣ"...

Συνεχίζει να μαίνεται η αντιπαράθεση για ένα θέμα που ούτε καν υφίσταται. Διευθυντής με τίτλους ή χωρίς; Ποιος είναι ο καλύτερος;

Μα ο νόμος μετράει και τα πτυχία του υποψηφίου. Πού είναι το πρόβλημα; Δεν καταλαβαίνω.

Η μόνη περίπτωση που ένας υποψήφιος με πολλά "χαρτιά" έχει πρόβλημα εκλογής, είναι να μην ψηφιστεί ούτε από το 20% των συναδέλφων. Που σημαίνει δε διαθέτει την αποδοχή αυτών που επιθυμεί να διοικήσει.

Άρα καλύτερα να στενοχωρηθεί αυτός παρά όλοι οι άλλοι. Που επίσης διαθέτουν στη σημερινή εποχή αρκετούς τίτλους.

Δεν καταλαβαίνω, ξαναλέω, προς τι η γκρίνια. Τι υπερασπίζονται; Τον ένα ενάντια στους πολλούς; Που συλλήβδην τους θεωρούν παρακατιανούς και άχρηστους και αμόρφωτους; Τι καβάλημα στο καλάμι είναι αυτό;

Ας δούμε λοιπόν ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε ότι το δίλημμα είναι ψεύτικο.

Σε σχολείο με 20 εκπαιδευτικούς στον κατάλογο ψηφοφόρων. Υποψήφιοι 2.

Ο ένας λαμβάνει 20% των ψήφων, δηλαδή ψήφους 4, που σημαίνει 0,2Χ12=2,4 μόρια
Ο άλλος λαμβάνει 80% των ψήφων, ψήφους 16, και επομένως 0,8Χ12=9,6 μόρια

Η διαφορά τους σε μόρια είναι 7,2. Ας δούμε πώς μπορεί να εξισωθεί:

Διδασκαλείο: 2 μόρια
Πτυχίο ΤΕΙ ή ΑΕΙ: 2 μόρια
Διδακτορικό: 4 μόρια
Σύνολο: 8 μόρια

Διδασκαλείο: 2 μόρια
Πτυχίο ΤΕΙ ή ΑΕΙ : 2 μόρια
Μεταπτυχιακό: 2,5 μόρια
Ξένη Γλώσσα: 1 μόριο
Σύνολο: 7,5 μόρια

Αυτά βεβαίως συμβαίνουν όταν ο άλλος υποψήφιος δεν έχει κανένα χαρτί. Για το ΤΠΕ δεν κάνουμε λόγο, αυτό το έχουν όλοι.

Επίσης πρέπει να ισοβαθμούν στα μόρια της υπηρεσιακής κατάστασης, καθοδηγητικής και διοικητικής εμπειρίας.

Αν όχι, τότε ο με πολλά χαρτιά μένει εκτός. Μα δίκαιο δεν είναι; Του λείπει και εμπειρία και αποδοχή. Τι στο καλό; Δεν τον θέλουν για να διδάξει, για να διοικήσει τον χρειάζονται. Και εκεί χρειάζονται πέρα από τα χαρτιά και τα άλλα δύο.

Πάντως σε επόμενη φάση και για να μην υπάρχει τέτοια γκρίνια, ίσως θα έπρεπε να μπουν προαπαιτούμενα στην επιστημονική - παιδαγωγική συγκρότηση. Όπως και αρχικά είχε αναφερθεί. Πχ να έχουν οι υποψήφιοι διευθυντές το ΤΠΕ 1ου επιπέδου και πτυχίο διδασκαλείου ή δεύτερο πτυχίο ΑΕΙ - ΤΕΙ ή μεταπτυχιακό. Και με τη σημείωση πως το δεύτερο πτυχίο ή το μεταπτυχιακό θα πρέπει να σχετίζονται με το έργο του διευθυντή.

Ένα επίσης πρόβλημα του παρόντος νόμου είναι σχετικά με τη νομοθεσία εκπαίδευσης και άλλα διοικητικά θέματα. Αν τα κατέχει επαρκώς ο υποψήφιος. Αυτό μπορεί όμως να λυθεί και εκ των υστέρων. Με υποχρεωτικά σεμινάρια. Για να σταματήσουμε να βλέπουμε διευθυντές που δεν ξέρουν ούτε το 201 ΠΔ, τους μιλάς για σχολικό συμβούλιο και το μπλέκουν με την πάλαι ποτέ σχολική επιτροπή.

Γνώμη μου είναι πως στην περίπτωση που μπουν προαπαιτούμενα επιστημονικά - εφόδια, δε θα πρέπει να μετράει τίποτε άλλο πέραν αυτών. Να οριστεί δηλαδή το επίπεδο απαιτήσεων για τη θέση του διευθυντή και με τον ίδιο τρόπο που ισχύει σε άλλα επαγγέλματα που παρουσιάζουν εξελικτική πορεία. Εκεί και τότε θα μπορεί πιο δίκαια να ψηφίζει ο σύλλογος διδασκόντων και η γνώμη του να είναι βαρύνουσα. Δηλαδή με μεγαλύτερο ποσοστό από το σημερινό. Αφού όμως κάτι τέτοιο δεν πέρασε, σωστά επιλέχτηκε η μοριοδότηση των τίτλων που έχει ο καθένας και το ποσοστό της ψηφοφορίας περιορίστηκε στο ένα τρίτο της συνολικής βαθμολογίας. Γι' αυτό και επιμένω πως είναι ψευτοδίλημμα το με τίτλους ή χωρίς...