ΕΝ ΓΙΤΑΝΟΙΣ

ΔΑΝΑΗ έγραψε:

Μια πολύχρωμη παρέα ξεχύθηκε σήμερα πρωί πρωί στις όχθες του Καλαμά. Προορισμός τα Γίτανα! Το καμάρι του τόπου μας και του πολιτισμού της ιδιαίτερης πατρίδας μας, της Θεσπρωτίας.

Διοργανωτής της επίσκεψης ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος και Αρχαιολογικών Χώρων του νομού μας. Έτσι μαζί με την επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο συνδυάστηκε και μια θαυμάσια πεζοπορία δύο ωρών στα παρόχθια μονοπάτια του αρχαίου Θύαμι και νυν Καλαμά.

Ο προβληματισμός μου μεγάλος. Θα αντέξω εγώ δυο ώρες περπάτημα; Που δεν ξέρω από πότε έχω να περπατήσω ακόμη και μισή ώρα; Να ήταν η φίλη Λουκία, μάλιστα. Που σκαρφαλώνει βουνά και λόγγους και σε τακτική βάση, μάλιστα. Αλλά και πώς να αντέξω τον πειρασμό; Εσύ, Λουκία μου, με καταλαβαίνεις. Και ο Σωτήρης και ο Δάνος και πολλοί άλλοι καλοί φίλοι αυτού του φόρουμ, καταλαβαίνουν. Που λατρεύουν και την πεζοπορία και τη φύση και ό,τι αναδίδει άρωμα αρχαίας Ελλάδας. Κι έτσι ο κύβος ερρίφθη. Το σακίδιο ετοιμάστηκε και βουρ στις 8.15 για το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας, όπου και το ραντεβού!

Και ιδού εγώ, ο άνθρωπος της πόλης και του καναπέ μέσα στο δάσος όταν ο λύκος δεν ήτο εκεί:

Οι φωτογραφίες της διαδρομής θα ακολουθήσουν σε επόμενες αναρτήσεις. Εδώ όμως καίγομαι από λαχτάρα να δημοσιεύσω Γίτανα. Που ήταν και ο δικός μου κατ' εξοχήν πόλος έλξης του ενδιαφέροντος. Τα Γίτανα που δυστυχώς είναι κλειδαμπαρωμένα και άλλον τρόπο να τα δω δεν είχα πάρεξ να ακολουθήσω το υπόλοιπο γκρουπ με την επίγνωση πως θα ξεποδαριαστώ (Λουκία πρέπει να μου πεις κανένα κόλπο... μόνο για το φούμο μου δε σηκώνω κουβέντα!!! )

Για τα Γίτανα έχουμε κι αν έχουμε γράψει στο φόρουμ. Να θυμίσω όμως σε όσους δεν έχουν διαβάσει τα σχετικά αφιερώματα πως υπήρξαν πρωτεύουσα του Κοινού των Θεσπρωτών. Εποχή 4ος αιώνας π., δηλαδή στα χρόνια που ο Αλέξανδρος κινούσε για το μακρύ ταξίδι του στην Ασία. Μέχρι πρότινος τα αποκαλούσαν Γιτάνη και παλαιότερα και Τιτάνη. Μόλις τα δύο τελευταία χρόνια επικυρώθηκε η αληθινή τους ονομασία χάρη σε σχετικά αρχαιολογικά ευρήματα και ιδιαίτερα μια επιγραφή σε δοτική: ΕΝ ΓΙΤΑΝΟΙΣ! Οπότε και ξαναβρήκαν τα καημένα τα Γίτανα το όνομά τους αλλά φύλακα δε βρίσκουν για να μένει ο χώρος ανοιχτός και επισκέψιμος. Για μας σήμερα έγινε μια εξαίρεση και χάρη στο φιλότιμο των αρχαιολόγων της Θεσπρωτίας καταφέραμε να πατήσουμε επιτέλους τα λατρεμένα Γίτανα!

Και να επιτέλους οι πρώτες εικόνες από τα Γίτανα:

Τοπίο μαγικό και κατά πολύ ανώτερο από τις προσδοκίες μου. Και όπως βλέπετε το γκρουπ ακολουθούσαν και πιτσιρίκια οπότε έπαιρνα κι εγώ κουράγιο... Αν και βλέπετε πού έχουν φτάσει οι πρώτοι και πού βρίσκομαι εγώ που βγάζω φωτογραφία. Αλλά τι να λέμε τώρα; Ποια κούραση θα μπορούσε να με σταματήσει; Ακόμη και μπουσουλώντας θα συνέχιζα τη διαδρομή!

Τα τείχη. Ψευδοϊσοδομικά. Που περιέτρεχαν και μάλιστα εις διπλούν ολόκληρη την πόλη που δεν ήταν δα και μικρούλα. Γύρω στους 6.000 κατοίκους υπολογίζουν οι αρχαιολόγοι πως είχαν πληθυσμό τα Γίτανα στην περίοδο της ακμής τους. Το γιατί είχε όμως διπλά τείχη είναι ένα ερώτημα που δεν έχει λυθεί...

Απομεινάρια κτιρίων. Οι ανασκαφές στο τμήμα αυτό έχουν ολοκληρωθεί, συνεχίζονται όμως στον ανατολικό τμήμα της πόλης. Και ποιος ξέρει τι άλλο θα φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη από τα Γίτανα και που όταν σπούδαζα στην πρώτη του Γυμνασίου της Ηγουμενίτσας ήταν παντελώς άγνωστα στον κόσμο. Και δε λέμε για το όνομα. Λέμε για την ύπαρξη του ίδιου του χώρου. Που μόνο οι περίοικοι ήξεραν και μάλιστα με τη σλάβικη ονομασία Γκούμανη ( θα πει αλώνι και μάλλον οφείλεται στην ύπαρξη θεάτρου που οι Σλάβοι το πήραν για αλώνι! )

Η φωτογραφία αυτή αφιερώνεται στη Λουκία. Που έτσι κι αλλιώς την ένιωθα δίπλα μου σε όλη τη διαδρομή, μα εδώ είναι κάτι που ξέρω ότι θα της αρέσει πολύ! Ένα ιερό, ένας ναός. Που εικάζεται ότι ανήκε στην Άρτεμι!

Εδώ βρέθηκε και η επιγραφή ΕΝ ΓΙΤΑΝΟΙΣ αλλά και το αγαλματίδιο που αφιέρωσε η νεαρή Φίλα στη θεά, μετά από όνειρο που είδε!