Τώρα παραδέχονται πως η Ελλάδα πλήρωσε και πληρώνει την κρίση του συστήματος και όχι τα δικά της λάθη!

Το διάβασα λίγο πριν στο Βήμα και μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Αυτό που λέμε εμείς οι απλοί άνθρωποι για περισσότερο από ένα χρόνο. Πως η πατρίδα μας βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα εξαιτίας των λαθών της Μέρκελ και του Σαρκοζί και του συστημικού προβλήματος ολόκληρης της ευρωζώνης και όχι γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε και δεν ξέρουμε να κάνουμε καλό κουμάντο στα οικονομικά μας.

Βέβαια ο βασικός λόγος δεν αναιρεί τελείως το δεύτερο. Μα για να είμαστε σοβαροί. Όλο αυτό το φιάσκο με τα οικονομικά της Ελλάδας τα τελευταία δύο χρόνια ήταν κυρίως τεχνητό φαινόμενο και απόρροια των γενικότερων προβλημάτων της ευρωζώνης και όχι όπως μας παραμύθιαζαν αποτέλεσμα του μαζί τα φάγαμε. Ούτως ή άλλως το "μαζί" ήταν ψέμα τεράστιο αλλά και η εκδοχή πως τα κάθε λογής λαμόγια του τόπου έφαγαν τα λεφτά και γι' αυτό η Ελλάδα ξέμεινε στον άσσο να ζητιανεύει την ελεημοσύνη της Μέρκελ και των ομοίων της είναι επίσης ψεύτικη και μια δικαιολογία που έξυπνα χειρίστηκαν σε βάρος μας οι δυνατοί της Ευρώπης.

Ας δούμε όμως τι ακριβώς αναφέρει το Βήμα σήμερα:

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=431773&h1=true

Φτάνει πια με την Ελλάδα!

Αντώνης Καρακούσης

Η Ελλάδα υπέστη ό,τι υπέστη τα τελευταία δυό χρόνια από την δογματικά νεοφιλελεύθερη και εντέλει ανόητη ελίτ των Βρυξελλών, αλλά η Ευρώπη δεν κατάφερε στο τέλος να κρύψει ότι η κρίση είναι συστημική και απειλεί ευθέως τους πάντες και όχι μόνο το άτακτο παιδί της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Ανεξαρτήτως, λοιπόν, της ελληνικής ιδιομορφίας και της βαρύτατης αμέλειας των τελευταίων ελληνικών κυβερνήσεων, είναι πλέον φανερό ότι οι ευρωπαϊκές αρχές όλο το προηγούμενο διάστημα υπερδιόγκωσαν το δικό μας πρόβλημα για να κρύψουν το δικό τους, που είναι απείρως μεγαλύτερο και απαιτεί πολύ πιο δυναμικές λύσεις.

Τις τελευταίες μέρες το κρυμμένο συστημικό πρόβλημα αποκαλύφθηκε πλήρως, φανερώνοντας κινδύνους ακόμη και για τη ως χθες άτρωτη Γερμανία. Με την ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα προσηλωμένη στο νομισματικό στόχο, τα εργαλεία νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής δεσμευμένα δεν μπορούσε παρά να φανερωθεί το έλλειμμα της μονοδιάστατης ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής.

Τώρα, ακόμη και οι Γερμανοί, αντιλαμβάνονται ότι οι Έλληνες που τόσο πιέσθηκαν και τόσο λοιδωρήθηκαν δεν αποτελούσαν παρά μικρό μόνο μέρος του ευρύτερου συστημικού προβλήματος.

Μετά και το ναυάγιο της γερμανικής έκδοσης δεκαετών ομολόγων κατέστη φανερό ότι η Ευρώπη πλήττεται από την ίδια καχυποψία που εκείνοι έδειξαν προς την Ελλάδα.

Και είναι αυτή που διώχνει τα κεφάλαια από την Ευρώπη και τα στέλνει στην δημοσιονομικά ασθενέστερη Αμερική, το πρόβλημα της οποίας επίσης θα αποκαλυφθεί συντόμως και θα πιστοποιήσει τα παγκόσμια χαρακτηριστικά της συστημικής κρίσης.

Το αδιέξοδο του διεθνούς οικονομικού συστήματος είναι πλέον φανερό δια γυμνού οφθαλμού.

Στην Ευρώπη και στην Αμερική έφθασε η ώρα να δουν κατάματα το πρόβλημα και να δράσουν αποφασιστικά κόντρα στα αποτυχημένα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού και του νομισματικού στόχου.

Η Ευρώπη θέλει παρεμβατική κεντρική τράπεζα, αναπτυξιακά εργαλεία, περισσότερη οικονομική και πολιτική ενοποίηση και ο κόσμος μια νέα ρύθμιση, μια νέα σχέση, ένα καινούργιο κανόνα, που θα εξισορροπεί την ανισορροπία μεταξύ τιμών, μισθών και αξιών.

Και είναι απαραίτητο να προωθηθούν το ταχύτερο. Ειδικά στην Ευρώπη, η επέμβαση και η «μεγάλη λύση» της ενοποίησης και της απελευθέρωσης από τα δεσμευτικά του Μάαστριχτ δεν μπορούν να βραδύνουν.

Αντί λοιπόν ηγέτες και κομισάριοι να συμπεριφέρονται ως άλλοι ιεροεξεταστές απέναντι στην Ελλάδα και να απαιτούν από τον έναν υποταγή, από τον άλλο υπογραφή, δεν έχουν παρά να δράσουν αποφασιστικά και να δώσουν την λύση που πραγματικά πρέπει στο μέγα υπερεθνικό πρόβλημα.

Ας μην έχουν αυταπάτες. Αλλιώς θα σαρωθούν από το κακό που θα βρει τη Γηραιά Ήπειρο και από τους λαούς που θα ξεσηκωθούν.

Και όλη η αλήθεια μαζεμένη στην τελευταία πρόταση. Ο φόβος της εξέγερσης των λαών...

Να ξεσηκωθούν, κύριε, οι λαοί! Γιατί να μην ξεσηκωθούν;

Έτσι κι αλλιώς φενακίζει την πραγματικότητα όποιος πουλάει ψεύτικες ελπίδες ότι το σύστημα αυτό είναι σε θέση να βρει την ισορροπία του. Και που δε λέγεται νεοφιλελευθερισμός αλλά ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ! Αυτό είναι το άθλιο όνομά του και η ιστορία έχει διδάξει πως όταν παραζορίζεται δε διστάζει να βουτάει τα χέρια του και στο αίμα για να περισώσει κέρδη και να ελέγξει πηγές ενέργειας και πρώτες ύλες.

Δε μιλάμε λοιπόν για ισορροπία του συστήματος. Ανισόρροπος, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ήταν πάντα ο Καπιταλισμός. Και ανισόρροπος όποιος μιλά για ισορροπία. Στον ίδιο βαθμό ανισόρροπος με εκείνον που θα υποστήριζε ότι ο ήλιος θα ανατείλει από τη δύση. Μιλάμε για τον ορατό πλέον κίνδυνο του τρίτου παγκοσμίου πολέμου.

Ναι, μπροστά στον κίνδυνο να έρθουν τα πάνω κάτω όλο και περισσότεροι άνθρωποι που μέχρι χτες στάθηκαν πιστοί υπηρέτες αυτού του συστήματος, σφουγγοκωλάριους τους έλεγαν επί Βυζαντίου, θα αποκτούν ξαφνικά συνείδηση του πού βαδίζει η ανθρωπότητα και θες από φόβο, θες που δε χωράει στο μυαλό τους ότι το σύστημα αδυνατεί να ισορροπήσει, θα αρχίζουν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Ματαιότητης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης, κύριοι λακέδες!

Όσον καιρόν εμείς τσιγαριζόμασταν και ανεβαίναμε στο Γολγοθά μας λέγατε τις χίλιες δύο σαχλαμαρίτσες, μην το πω και πιο χοντρά. Τώρα που αρχίζει να καψαλίζεται και η δική σας γούνα, αλλάξατε τον αμανέ; Ε, όχι. Είναι πια αργά. Και οι λαοί, θέλετε δε θέλετε, θα ξεσηκωθούν. Και θα πάρουν πίσω όσα τους έκλεψαν.

Ναι. Μη βουλώνετε τα αυτιά σας. Ακούστε τα βήματα του μέλλοντος. Ανοίξτε και κανένα βιβλίο ιστορίας. Δε μας άφησαν άλλη λύση. Μόνο να ξεσηκωθούμε.

Σήμερα μόλις βρέθηκα στο γκισέ της ΔΕΗ. Να πληρώσω όχι μόνο το ρεύμα που έκαψα, τα 63,43 ευρώ (μαζί με το ΦΠΑ) αλλά και 35,21 ευρώ για το Δήμο Ηγουμενίτσας!!! και 8,36 ευρώ για την ΕΡΤ (που ποτέ δε βλέπω) και άκουσον άκουσον: Και 231 ευρώ φόρο για το νοικιασμένο διαμέρισμα που μένω!!!!!!! Σύνολο 338 ευρώ!

Από πού κι ως πού νομιμοποιούνται να ζητάνε από μένα, το νοικάρη, το φόρο του ιδιοκτήτη; Και άσε τις σαχλαμάρες που λένε ότι θα τα γλιτώσω από το νοίκι! Το νοίκι μου ήταν να το πληρώσω την 1η του Δεκέμβρη. Κι όχι σήμερα, μια βδομάδα νωρίτερα. Είναι ή δεν είναι κλεψιά αυτό;

Όταν μάλιστα μου έχουν πετσοκόψει το μισθό και δε με φτάνουν τα χρήματα που παίρνω για να ζήσω;

Μισθό εγώ πληρώνομαι την 1η του μήνα. Και κατευθείαν τα 300 ευρώπουλα πηγαίνουν στην κ. Μαρία. Σήμερα όμως, που αναγκάστηκα να τα πληρώσω στη ΔΕΗ, με το μπιστόλι στον κρόταφο πως αν δεν το κάνω θα μου κόψουν το ρεύμα, με ρωτάνε αν είχα τρόπο να τα βρω αυτά τα χρήματα;

Ρωτάνε σε ποια εξαθλίωση μας έχουν καταντήσει; Δηλαδή τι πρέπει να κάνουμε επιτέλους; Να κλέψουμε; Να βγούμε στο πεζοδρόμιο; Τι;;;

Κι έρχονται μετά οι κύριοι δημοσιογράφοι και παριστάνουν τους σοφούς που θα νουθετήσουν τους ηγέτες της Ευρώπης για να μην ξεσηκωθούν οι λαοί και γίνει γης Μαδιάμ. Μη χάσουν και τα αφεντικά και εκείνοι τα αυγά και τα καλάθια!

Ε, λοιπόν. Κοιμούνται και ονειρεύονται. Πως μια ζωή θα μείνουμε να μας ρουφούν το αίμα. Μια ζωή θα δουλεύουμε ως είλωτες δίχως να καταφέρνουμε ούτε τα βασικά μας έξοδα να πληρώνουμε. Έχουμε και εμείς ψυχή. Δεν είμαστε ζώα.

Ε, άει σιχτίρ πια. Που δε λένε να καταλάβουν σε τι σημείο έχει φτάσει ακόμη και ο μέσος εργαζόμενος. Που λίγα χρόνια πριν άντεχε να βγάζει πέντε δεκάρες στην άκρη, με θυσίες βέβαια, για να πάρει ένα αυτοκίνητο ή και να πάρει με δάνειο ένα σπίτι. Τώρα πάμε στο σούπερ μάρκετ και βογκάνε τα ράφια με τα ζυμαρικά. Τη μια μέρα χυλοπίτες, την άλλη σπαγγέτι, την άλλη τραχανάς.

Να πάτε μωρέ στον αγύριστο κι ακόμη παραπέρα. Που είχατε και το θράσος να μας δουλεύετε τόσον καιρό πως μαζί τα φάγαμε. Και τώρα ξεβρακωθήκατε πως πληρώνουμε την παθογένεια του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτού του αδηφάγου τέρατος που νοιάζεται μόνο για το χρήμα και λιώνει ανθρώπους.

Δε θέλουμε τέτοιο σύστημα να βρει καμιά ισορροπία. Γιατί αν βρει έστω και πρόσκαιρα τέτοια ισορροπία, μαύρο φίδι που μας έφαγε. Αφού εμάς και πάλι, τους μισθωτούς, θα συνεχίσει να ξεζουμίζει.

Να ανατραπεί αυτό το άδικο σύστημα, αυτό θέλουμε. Και ο άνθρωπος να γίνει και πάλι η πρώτη αξία της κοινωνίας. Αυτή και μόνο είναι η λύση στο δικό μας πρόβλημα. Τα άλλα, που γράφουν οι δημοσιογράφοι του συστήματος, είναι και ανεδαφικά και εναντίον των συμφερόντων του λαού.