Φιλίπ Ροθ: Του λείπει μόνο το νόμπελ...

Ο Φίλιπ Ροθ γεννήθηκε το 1933 στο Νούαρκ του Νιου Τζέρσι.

Ηταν το δεύτερο παιδί Αμερικανοεβραίων της χαμηλής μεσαίας τάξης.

Πήγε σε δημόσιο σχολείο.

Εκανε μεταπτυχιακά στην Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, όπου υπήρξε μαθητής κι αργότερα φίλος του Σολ Μπέλοου.

Ευρύτερα γνωστός έγινε το 1959 με τη συλλογή «Goodbye Columbus», με την οποία εξασφάλισε το 1960 το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου στις ΗΠΑ, ενώ η φήμη του απογειώθηκε το 1969 με το μπεστ σέλερ «Portnoy's Complaint».

To 2005 έγινε ο τρίτος εν ζωή αμερικανός συγγραφέας του οποίου τα «Απαντα» εκδίδονται σε πλήρη και οριστική έκδοση από τη Library of America (οι άλλοι ήταν οι Εουντόρα Βέλτι και Σολ Μπέλοου).

Εχει σαρώσει τα λογοτεχνικά βραβεία και όχι μόνο: Πούλιτζερ, Εθνικό Παράσημο των Τεχνών, Χρυσό Μετάλλιο της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών, Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας, Βραβείο Pen/Faukner και προσφάτως το Man Booker International Prize.

Το μόνο λογοτεχνικό βραβείο που λείπει από τη συλλογή του είναι το Νομπέλ.

---

ΠΗΓΗ http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4675822

Προτείνω να διαβάσετε οπωσδήποτε την τριλογία , Αμερικανικό ειδύλλιο



Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή



Το ανθρώπινο στίγμα ( έχει γίνει και ταινία με τον Άντονυ Χόπκινς και την Νικόλ Κίτμαν - το βιβλίο μου άρεσε περισσότερο) .




Μέσα από αυτή την τριλογία ,που δεν έχει νοηματική συνέχεια αλλά ιστορική κατά κάποιον τρόπο και μέσα από την δράση των ηρώων περνούν διάφορες στιγμές και περιστατικά της μεταπολεμικής Αμερικής.
Έχω διαβάσει και το " Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής" αλλά αυτό δεν με ενθουσίασε καθόλου.[img][/img]

Έχω διαβάσει το τελευταίο που προτείνεις, Ofisofi. Το "Ανθρώπινο Στίγμα". Και έχω να πω τα καλύτερα. Και για το θέμα που διάλεξε να διαπραγματευτεί και για την απίθανη πλοκή που ακολουθεί. Κι αν μου ζήταγε κάποιος να του προτείνω δέκα καλά βιβλία να διαβάσει σίγουρα θα ήταν μέσα σ' αυτά και το "Ανθρώπινο Στίγμα" του Ροθ.

Ήταν το πρώτο του βιβλίο που διάβασα. Και θέλοντας να γνωρίσω καλύτερα το συγγραφέα, αγόρασα και ένα ακόμη. Τζίφος. Και μη με ρωτήσετε ποιο. Δεν ήταν μέσα σ' αυτά που αναφέρεις, είμαι βέβαιη. Όμως έχω μια τάση να ξεχνώ τελείως οτιδήποτε βρίσκω ανούσιο. Θα μπορούσα ίσως να το αναζητήσω στη βιβλιοθήκη μου, αλλά βρίσκεται μοιρασμένη πλέον στα δυο: Όσα βιβλία μου χρειάζονται και αγαπώ είναι μαζί μου ταξίδι στην Ηγουμενίτσα, τα άλλα έμειναν στην Αθήνα να σκονίζονται...

Ευτυχώς αγόρασα αργότερα και το "Αμερικανικό Ειδύλλιο". Το έχω μαζί μου αλλά αδιάβαστο ακόμη. Με όσα έγραψες θα φροντίσω σύντομα να το διαβάσω. Κρίμα μόνο που δε γνώριζα ότι είναι τριλογία με τα άλλα δύο και η διαδρομή μου θα είναι ανορθόδοξη...

Δεν νομίζω ότι θα συναντήσεις πρόβλημα στην ανάγνωση γιατι δεν έχουν νοηματική σχέση , δηλαδή δεν είναι αποτελεί το ένα συνέχεια του άλλου. Πάντως διάβασε το και πες μου τη γνώμη σου. Το " Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή" δεν ξέρω αν θα το βρεις εύκολα. Εγώ έψαξα πολύ πριν μερικά χρόνια και πέτυχα ένα και μοναδικό αντίτυπο στο Ιανό στη Θεσσαλονίκη. Μπορώ να στο δανείσω όμως.

Αν δεν το βρω, σίγουρα θα "εκμεταλλευτώ" την πρότασή σου, Ofisofi. Μου έβαλες μάλιστα και μια ιδέα... Θα διάβασες ότι ξεκινάμε μια κοινή επιτροπή αγώνα εκπαιδευτικών της Α'/θμιας και της Β'/θμιας στη Θεσπρωτία. Εδώ που έχουν φτάσει τα οικονομικά μας ίσως θα πρέπει να δούμε στα πλαίσια της επιτροπής να λειτουργήσει δανειστική βιβλιοθήκη. Γιατί ο αγώνας από το διάβασμα ξεκινάει και από το άνοιγμα του νου. Αν θέλουμε να βρούμε το αληθινό μας "στίγμα", διαδικασία απαραίτητη σύμφωνα με τη ναυτιλία σε κάθε ταξίδι... Και για το ταξίδι προς την Ιθάκη ακόμη πιο σημαντική...

Με μεγάλη μου ευχαρίστηση να συμβάλω στη δημιουργία της δανειστικής βιβλιοθήκης. Άλλωστε στην Ηγουμενίτσα υπάρχει γενικώς πρόβλημα βιβλιοθήκης.

Πώς με καταλαβαίνεις, Ofisofi! Αυτό ακριβώς είχα στο νου μου.

Η Ηγουμενίτσα πάσχει γενικώς στο θέμα πολιτισμός. Και δεν είναι λόγος αυτός μόνο να μιζεριάζουμε αλλά επιτέλους κάτι να κάνουμε για να βγούμε από το τέλμα...