ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ BULLYING!

Ενημερωτικό Σημείωμα

Δράσεις του Υπουργείου Παιδείας για την αντιμετώπιση του εκφοβισμού και τη βίας
στα σχολεία και του διαδικτυακού εκφοβισμού

Η βία, ως κοινωνικό φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια αρκετές χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνες σε σχολεία της επικράτειας, υπολογίζεται ότι το 10% του συνόλου των μαθητών γίνεται θύμα επιθετικής παρενόχλησης από συνομήλικους του ή παιδιά διαφορετικών ηλικιών, ενώ το ποσοστό των θυτών ανέρχεται στο 5% του μαθητικού πληθυσμού και σε αναλογία των εμπλεκομένων σε περιστατικά βίας αγοριών – κοριτσιών 3 προς 1 (με τα αγόρια να υπερτερούν σε περιστατικά σωματικής βίας και τα κορίτσια σε περιστατικά λεκτικής).

Οι σοβαρές επιπτώσεις της ενδοσχολικής βίας στη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών καθιστούν επιτακτική την ανάγκη της λήψης μέτρων για την πρόληψη και την αποτελεσματική αντιμετώπιση του φαινομένου.

Το Υπουργείο Παιδείας, στο πλαίσιο του Νέου Σχολείου, προχωρά σε καινοτόμες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις για τη μείωση της παραβατικότητας και της βίας στα σχολεία. Συγκεκριμένα υλοποιούνται οι δράσεις:

1) Άμεση αντιμετώπιση των περιστατικών εκφοβισμού και βίαιων συγκρούσεων στη σχολική κοινότητα, μέσω των Υπηρεσιών Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, με τη συνεργασία των Σχολικών Συμβούλων και ειδικών επιστημόνων ( παιδοψυχίατρων, ψυχολόγων ή κοινωνικών λειτουργών).

2) Υλοποίηση προγραμμάτων Αγωγής Υγείας στα σχολεία, σε συνεργασία με ειδικούς επιστημονικούς φορείς. Προσεγγίζουν θέματα όπως πρόληψη βίας, διαχείριση συγκρούσεων, ρατσισμού, διαπροσωπικών σχέσεων, σεξουαλικής παρενόχλησης, βία μέσα στο διαδίκτυο, παιδική εκμετάλλευση, ενδοοικογενειακή βία. Κάθε σχολικό έτος πραγματοποιούνται περίπου 5.500 προγράμματα Αγωγής Υγείας. Το 30% είναι σχετικά με θέματα βίας και κακοποίησης των παιδιών.

3) Σε συνεργασία με τον Συνήγορο του Παιδιού εστάλη στα Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας εγκύκλιος σχετικά με την «αποτύπωση καλών πρακτικών των σχολικών μονάδων Δ.Ε. για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και της επιθετικότητας μεταξύ των μαθητών».

Επίσης, μαθητές έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην Ομάδα Εφήβων Συμβούλων του Συνηγόρου του Παιδιού. Η ομάδα αυτή, που αποτελείται από αγόρια και κορίτσια 13-17 ετών, θα συνδράμει το Συνήγορο στο έργο του, μεταφέροντας τις απόψεις των παιδιών για θέματα σχετικά με την εφαρμογή των δικαιωμάτων του παιδιού.

4) Συνεργασία με την Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.). Ήδη, σε Δημοτικά Σχολεία της Αθήνας υλοποιείται το «Πρόγραμμα ευαισθητοποίησης και Πρόληψης για το φαινόμενο του εκφοβισμού – θυματοποίησης ανάμεσα στους μαθητές», με τη συνεργασία των Σχολικών Συμβούλων.

Το Υπουργείο Παιδείας, μαζί με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, συμμετέχουν στο «Δίκτυο κατά της Βίας στο Σχολείο», το οποίο συντονίζεται από την Ε.Ψ.Υ.Π.Ε. Στους σκοπούς του Δικτύου περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η δημιουργία ενός πλαισίου διαλόγου σχετικά με τα αίτια και τις μεθόδους παρέμβασης για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου της βίας στο σχολείο, την ανάπτυξη μεθοδολογίας και καινοτόμων πρακτικών παρέμβασης, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και την ευαισθητοποίηση μαθητών, γονέων και ολόκληρης της κοινωνίας σχετικά με το φαινόμενο.

5) Υπεγράφη Μνημόνιο Συνεργασίας του Υπουργείου Παιδείας με τη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με σκοπό τη συνδιοργάνωση δράσεων σε θέματα ασφαλούς χρήσης και κατάχρησης των νέων τεχνολογιών και την ενημέρωση της σχολικής κοινότητας - σε συνεργασία με το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου - για την ασφαλή πλοήγηση στο διαδίκτυο.

6) Επέκταση και εφαρμογή των δράσεων πρόληψης και αντιμετώπισης ενδοσχολικής βίας στα προγράμματα που αφορούν σχολικές μονάδες που έχουν ενταχθεί σε Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας.

7) Θα υπάρξει συνεργασία με το «Χαμόγελο του Παιδιού», στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος ενάντια του Σχολικού Εκφοβισμού και θα πραγματοποιηθεί ταυτόχρονη καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης σε 6 συνεργαζόμενες χώρες. Το Υπουργείο Παιδείας έχει, ήδη, υπογράψει πρωτόκολλο συνεργασίας με το “Χαμόγελο του Παιδιού”, με στόχο την ανάληψη κοινών δράσεων για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών και την προστασία τους από κάθε μορφή βίας.

8 ) Συνεργασία με Υπουργείο Υγείας. Θα υπογραφεί πρωτόκολλο συνεργασίας, με άξονες την Αγωγή Υγείας, τη Διατροφή και την Άθληση.

ΜΑΡΙΟΡΗ έγραψε:

Ημερίδα για τους Κανόνες Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στην Ηγουμενίτσα!

Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, σε συνεργασία με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, διοργανώνει το Σάββατο 21-1-2012 και ώρα 19:00 στο Συνεδριακό Κέντρο του Ξενοδοχείου “ANGELLIKA PALLAS”, στην Ηγουμενίτσα, την ακόλουθη Ημερίδα:«Κανόνες Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο - Cyber Bullying».

Η εν λόγω ημερίδα απευθύνεται κυρίως σε γονείς και παιδιά, αλλά και σε όσους ενήλικες επιθυμούν απλά να μάθουν περισσότερα για το πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του ψηφιακού κόσμου και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα.

Στόχος είναι οι γονείς να μπορέσουν να κατανοήσουν το διαδίκτυο και να προφυλάξουν τα παιδιά τους από τους νέους κινδύνους που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, απολαμβάνοντας παράλληλα τα πολλαπλά οφέλη του Διαδικτύου.

Οι γονείς, καθώς και τα παιδιά θα μπορούν μέσα από τη διαδραστική συμμετοχή τους στην Ημερίδα να ενημερωθούν, από τον Προϊστάμενο της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Αστυνομικό Διευθυντή Εμμανουήλ Σφακιανάκη, καθώς και από εξειδικευμένους Αξιωματικούς, για την Ασφάλεια στο Διαδίκτυο, για τους κινδύνους που ελλοχεύουν κατά την πλοήγηση τους σε αυτό.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://892fm.blogspot.com/2012/01/blog-post_07.html

Θα έχουμε βλέπω την τιμή να συναντήσουμε τον κ. Σφακιανάκη; Για το cyber Bullying; Αυτό και αν είναι είδηση...

Μιλούν για «βία» στα σχολεία...

06-01-2012 - 08:04:00

... έχοντας στραμμένο το βλέμμα και στην πρόληψη κινητοποιήσεων

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το υπουργείο Παιδείας για την «πρόληψη και αντιμετώπιση του εκφοβισμού και της βίας στα σχολεία». Χτες, έγινε σχετική σύσκεψη της πολιτικής ηγεσίας με την Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (ΕΨΥΠΕ) και ανακοινώθηκαν μια σειρά «δράσεις». Η κυβέρνηση πατάει πάνω σε πραγματικά γεγονότα και προβλήματα (π.χ. κάποια ακραία κρούσματα ρατσιστικών συμπεριφορών, περιπτώσεις όπου εντοπίζεται ενδοοικογενειακή βία κ.τ.λ.), στρέφοντας αλλού, όμως, την αναζήτηση των αιτιών, ενώ παράλληλα «μπλέκει» σκοπίμως, γενικά τη βία με τις αγωνιστικές αντιδράσεις των μαθητών στα σχολεία, για τα εκρηκτικά προβλήματα που υπάρχουν.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της υπουργού Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, η οποία, μετά τη σύσκεψη, ισχυρίστηκε ότι «η σχολική βία είναι μια πραγματικότητα στα σχολεία, αλλά και "μήτρα" συμπεριφορών για την κοινωνία». Για τη «μήτρα» των προβλημάτων στα σχολεία, η υπουργός Παιδείας, βέβαια, δεν είπε κάτι, αφού θα έπρεπε, τότε, να οδηγηθεί σε μια τελείως διαφορετική προσέγγιση του θέματος...

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση, εδώ και καιρό, επιδιώκει να «μπερδέψει» τα περιστατικά βίας στα σχολεία, η οποία έχει κοινωνικά αίτια και δεν προκύπτει έτσι γενικά κι αόριστα, με τις κινητοποιήσεις των μαθητών. Γνωρίζουν πολύ καλά πως μαθητές και γονείς είναι οργισμένοι με την βάρβαρη πολιτική, που εκφράζεται και στα σχολεία, με το σχολείο της «αγοράς», των φωτοτυπιών αντί για βιβλία, των επιχειρήσεων που είναι έτοιμες να καθοδηγήσουν απευθείας τη γνώση, τους εισαγγελείς και την αστυνομία που εκφοβίζουν μαθητές όταν αγωνίζονται, τα περιστατικά ασιτίας στα σχολεία.

Η κυβέρνηση φοβάται την έκρηξη των μαθητών και κυρίως φοβάται την οργανωμένη αντίδρασή τους, με τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Στην «εκστρατεία ενημέρωσης» και στα προγράμματα που ετοιμάζονται υπάρχουν «όροι» που μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους. Ετσι, μαζί με την αντιμετώπιση του «ρατσισμού», τη «βία μέσα από το διαδίκτυο», την «παιδική εκμετάλλευση» υπάρχει και η «πρόληψη βίας» και η «διαχείριση συγκρούσεων», που μπορεί να ...εξηγηθεί όπως θέλει η κυβέρνηση, στοχεύοντας στους αγώνες των μαθητών. Δεν έκρυψαν ποτέ, άλλωστε, οι κυβερνώντες πως θεωρούν βία διάφορες μορφές πάλης, όπως η κατάληψη κ.ά.

Υπενθυμίζουμε, δε, πως έχει σταλεί εγκύκλιος στα σχολεία με το ίδιο πνεύμα, σχετικά με την «αποτύπωση καλών πρακτικών των σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και της επιθετικότητας μεταξύ των μαθητών». Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι το υπουργείο σκοπεύει να επεκτείνει την εφαρμογή των δράσεων «πρόληψης και αντιμετώπισης ενδοσχολικής βίας» στα προγράμματα που αφορούν σχολικές μονάδες που έχουν ενταχθεί σε Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (σχολεία «ευπαθών ομάδων»). Εκεί φοβούνται περισσότερο την αντίδραση των μαθητών, αφού πλήττονται, συνήθως, περισσότερο απ' τη βάρβαρη πολιτική. Η απάντηση σε όλη αυτή την προπαγάνδα του υπουργείου Παιδείας είναι ο μαζικός συλλογικός αγώνας των μαθητών, για τη μόρφωση και το σχολείο που τους αξίζει.

Και τι κάνανε οι καθηγητές, όταν ήμουνα μικρός και πήγαινα στο γυμνάσιο ή όταν πήγαιναν τα παιδιά μου, για να αντιμετωπίσουν αυτήν την βία; Κάνανε τον Κινέζο. Δεν βλέπανε, δεν ακούγανε.

Και αν οι δικοί μου φόβοι αποδειχτήκανε υπερβολικοί, η βία στα γυμνάσια είναι τόσο εκτεταμένη που άφησε και έναν νεκρό που έγινε διάσημος σε όλη την Ελλάδα: τον Άλεξ στη Βέροια.

Και τι κάνανε οι καθηγητές, όταν ήμουνα μικρός και πήγαινα στο γυμνάσιο ή όταν πήγαιναν τα παιδιά μου, για να αντιμετωπίσουν αυτήν την βία; Κάνανε τον Κινέζο. Δεν βλέπανε, δεν ακούγανε.

Όπως και στην δεκαετία του ’70 που πήγαινα εγώ στο γυμνάσιο, έτσι και σήμερα, οι μικρόσωμοι ή φοβισμένοι μαθητές γίνονται στόχοι της επιθετικότητας των συμμοριών που έχουν αναλάβει να κάνουν πράξη τα εθνικά ιδεώδη: Την καταδίωξη του καθενός που δεν κάνει για σκληρός πολεμιστής. Και τότε και τώρα στα προαύλια των γυμνασίων οι μαγκιές και οι τσαμπουκάδες είναι καθημερινό φαινόμενο.

Από φίλους και συγγενείς έχω ακούσει μέχρι και για απόπειρες βιασμού μαθητριών σε τουαλέτες του γυμνασίου. Και εύχομαι να παραμείνανε απόπειρες. Γιατί δύσκολα ένας γονέας στην Ελλάδα θα παραδεχτεί ότι έχουνε βιάσει την κόρη του. Κάτι τέτοιο επισύρει ατίμωση και για την ίδια και για ολόκληρη την οικογένειά της. Τα ελληνοχριστιανικά ήθη επιβάλλουν το θύμα του βιασμού και οι η οικογένειά της να αποτελούν πικάντικο κουτσομπολιό με το οποίο πρέπει να γελάει κάθε μάγκας και νταής, δηλ. κάθε γνήσιος Έλληνας.

Κατά κανόνα, τα θύματα των βιασμών, όπως και των ξυλοδαρμών και των ξεβρακωμάτων, κρύβουν τα εγκλήματα αυτά από τους γονείς τους. Κι αυτό συμβαίνει γιατί η κακομοιριά και ο φόβος των γονέων, όπως και η απογοήτευσή τους επειδή τα παιδιά τους είναι θύματα και όχι θύτες, τους κάνουν να ρίχνουν την ευθύνη στα θύματα.

Βέβαια, για μια ανατολίτικη χώρα όπως η Ελλάδα, να λέμε και μη χειρότερα, γιατί στις αραβικές χώρες τα θύματα των βιασμών, είτε κλείνονται στην φυλακή, όπως στην Παλαιστίνη, είτε διώχνονται από την οικογένεια είτε δολοφονούνται από τους γονείς τους που έτσι πιστεύουν ότι ξεπλένουν την ντροπή.

Και δεν ήταν λίγες οι φορές που γονείς ελλήνων μαθητών, ακόμα και αλλοδαπών, διαμαρτυρήθηκαν στους δασκάλους του δημοτικού, που πηγαίνανε τα παιδιά μου. Διαμαρτυρήθηκαν για ξυλοδαρμούς ή για ξεβρακώματα.

Η απάντηση ήταν αυτή που έδωσε ο διευθυντής του σχολείου της Βέροιας, όπου πήγαινε ο δολοφονημένος αλλοδαπός μαθητής Άλεξ: Δεν γίνονται τέτοια πράγματα στο σχολείο μας.

Για τα ίδια χάλια, άκουσα και από φίλους μου που τα παιδιά τους πήγαιναν σε άλλα δημόσια δημοτικά σχολεία. Από κανέναν φίλο μου με παιδιά στο δημοτικό δεν άκουσα για καλύτερη κατάσταση στα δημοτικά σχολεία που πηγαίνανε τα παιδιά του. Διαπίστωσα ότι σε αυτά η κατάσταση ήταν ακόμα χειρότερη.

Όλοι οι φίλοι μου, όπως κι εγώ και η μάνα των παιδιών μου, τους τραμπούκους αναγκαστήκανε να τους αντιμετωπίσουν σε προσωπικό επίπεδο, μια που για τους δασκάλους ποτέ δεν συνέβαινε και δεν συμβαίνει τίποτα.

Τι να σου κάνουν τα παιδιά που επί 6 ολόκληρα χρόνια, 7 μαζί με το νηπιαγωγείο, ζουν σε τέτοιο απάνθρωπο και εξευτελιστικό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό περιβάλλον; Προκειμένου να επιβιώσουν ψυχολογικά και να μην τρελαθούν, μαθαίνουν να βλέπουν την σωματική βία, τους σεξουαλικούς εξευτελισμούς, την χυδαία γλώσσα που χρησιμοποιούν οι τραμπούκοι, την απουσία κάθε ελπίδας για βοήθεια από τους δασκάλους, σαν κάτι εντελώς φυσιολογικό και κοινότυπο.

Τώρα, όσον αφορά τα μαθήματα, η κατάσταση είναι η ίδια με την κατάσταση στο δημοτικό.

Στις τάξεις, ακόμα και κατά την διάρκεια του μαθήματος, γίνεται τόση φασαρία που αδυνατούν να παρακολουθήσουν το μάθημα ακόμα και οι μαθητές ή οι μαθήτριες που έχουν όλη την καλή διάθεση. Οι συμμορίες πρωταγωνιστούν στην φασαρία και οι καθηγητές, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, δεν έχουν ούτε την αρετή ούτε την τόλμη να τα βάλουν μαζί τους.

Άλλωστε, όταν τα παιδιά δεν μπορούν να μάθουν τα μαθήματα στο σχολείο, αναγκάζονται να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα με τους καθηγητές. Ιδιαίτερα μαθήματα που είναι εξαιρετικά κερδοφόρα για τους καθηγητές.

Με λίγα-λόγια, οι καθηγητές που κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα, κυρίως φιλόλογοι, μαθηματικοί και φυσικοί, έχουν οικονομικό συμφέρον από το να μην μαθαίνουν τα μαθήματά τους οι μαθητές στο σχολείο.

Εννοείται ότι τα ιδιαίτερα δεν δηλώνονται στην εφορία. Δηλώνονται όμως τα έξοδα για φροντιστήρια, όπου κι εκεί κυριαρχούν αριθμητικά οι καθηγητές του γυμνασίου και του λυκείου.

Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο, οι μόνοι που πήγαιναν σε «Φροντιστήρια Μέσης Εκπαιδεύσεως» ήταν κάτι φουκαράδες, που μένανε συνέχεια μετεξεταστέοι. Και δεν ήταν τα παιδιά υπεύθυνα που είχαν φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Απλά οι οικογενειακές και κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζούσαν, σε συνδυασμό με την αδιαφορία και την ανικανότητα των καθηγητών να διδάξουν αποτελεσματικά άχρηστα κι όμως βασανιστικά μαθήματα, όπως τα Αρχαία και τα εξειδικευμένα Μαθηματικά, κάνανε αδύνατη την κανονική πορεία τους στο σχολείο. Σήμερα τα φροντιστήρια αποτελούν καθημερινότητα για μεγάλο μέρος των μαθητών του γυμνασίου και ιδιαίτερα του λυκείου. Οι καθηγητές, εξαιτίας της αδιαφορίας ή της αποτυχίας τους να διδάξουν στα γυμνάσια και στα λύκεια, κάνουν χρυσές δουλειές με τα φροντιστήρια.