ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ...

από ΜΑΡΙΟΡΗ Σαβ Φεβ 04, 2012 6:26 pm

Δακρύζει το χιόνι;

Βεβαίως και δακρύζει. Το χτεσινό τουλάχιστον που επισκέφθηκα επάνω στα βουνά μου ήταν από εκείνα που όχι μόνο δακρύζουν αλλά και βουρκώνουν. Απ' όπου και να το κοίταγες και όπου και να το πάταγες. Μικρές λιμνούλες ανοίγονταν σε κάθε πάτημα. Καμία σχέση με τα χιόνια που είδα τις προηγούμενες φορές. Άλλο χιόνι ετούτο. Μπόγλικο (με προσθήκη κατά το συνήθειο της γιαγιάς μου στη λέξη ενός γάμα - έτσι που και ηχητικά η λέξη να αποδίδει το σημαινόμενον) μα χιόνι που απλά περίμενε να το ακουμπήσεις για να γίνει νερό. Νερό; Δάκρυο... Αυτό το χιόνι χτες έκλαιγε...

από ΜΑΡΙΟΡΗ Σαβ Φεβ 04, 2012 6:39 pm

ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ... %25CE%25A7%25CE%2599%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2599%2520001

Κάθε πατημασιά και μια λιμνούλα, μια παγωμένη λιμνούλα...

από ΜΑΡΙΟΡΗ Σαβ Φεβ 04, 2012 8:17 pm

ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ... %25CE%25A7%25CE%2599%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2599%2520008

Κάθε βήμα και μια απογοήτευση... να τρίζει και να λες "α, αυτό δε θα λιώσει, θα μείνει χιόνι, πατημένο αλλά χιόνι"! Αμ, με... Το χιόνι μόνο απάτητο έχει αξία. Σαν και τον άνθρωπο. Άφησες να σε πατήσουν, να σε ταπεινώσουν; Τέρμα πια. Από κει και πέρα είσαι για κλάματα...